Hoeckse woensdag
Is wakker worden doordat ik iets voel prikken in mijn rechter been wat volgt beïnvloed de rest van de dag in het Hoeckse. Want wat een klein tikje moest zijn blijkt in mijn slaap veel harder aan te komen in het Hoeckse. Hierdoor sta ik om kwart voor zes naast mijn bed om de schade aan het been nog een beetje te beperken in het Hoeckse. Behalve een grote blauwe plek lijkt het allemaal mee te vallen en kan ik ook nog op het been staan in het Hoeckse. Dan begint de zoektocht naar de dader die het waagde om in mijn been te prikken in het Hoeckse. En al niet veel later kom ik tot de conclusie dat het geen groot beest kan zijn geweest in het Hoeckse Dus dan maar op zoek naar een kleiner exemplaar in het Hoeckse maar eentje die ik kan waarnemen. De hoop op een mug blijkt ongegrond en ook een teek kunnen we niet veel later uitsluiten in het Hoeckse. Maar wat was het dan wel en waar zit de dader die zomaar nog eens tot de aanval over zou kunnen gaan in het Hoeckse. Geen steen zal nog op zijn plats blijven in mijn zoektocht in het Hoecks,e ik zal en moet de dader zien te vinden voor het donker wordt. Was het alleen maar omdat ik niet nog een keertje wil worden verrast door een beet gedurende de toch al korte nachten in hat Hoeckse. Maar op een of andere manier blijft de zoektocht zonder resultaat en zal ik er aan moeten wennen in het Hoeckse. Wennen aan het feit dat er meer nachten zullen volgen waarin ik ergens gedurende de nacht wordt gebeten in het Hoeckse. Of dat wonderen zal gaan doen voor mijn nachtrust de komende dagen is da weer wel een onzekerheid in het Hoeckse. Waar de zon inmiddels lijkt te vertellen dat het weer tijd is om aan het werk te gaan in het Hoeckse.