Hoeckse woensdag
Is alweer een grijze dag in het Hoeckse en dat is iets waar ik nooit aan zal wennen omdat ik er niet van hou. Op een dag als vandaag lijkt immers niets meer uit te maken en hoe goed je ook je best doet het wordt niet kleurijker in het Hoeckse. Het is alsof de hele dag niet vooruit wil en op een of andere manier kan ik daar niet zo goed mee overweg in het Hoeckse. Gelukkig mogen we ook vandaag weer gewoon thuiswerken en kunnen we ons dus verdrinken in het werk in het Hoeckse. Niet gezond maar altijd beter dan onze hand aan de fles slaan in het Hoeckse omdat de motivatie ontbreekt. Gelukkig is er meer, meer dan alleen werk we kunnen ook op een andere manier naar dingen kijken in het Hoeckse. En er zo het mooie in het naar boven halen en dat met anderen delen in het Hoeckse. Zodat een grijze dag dan toch nog wat lichtpuntjes heeft en we niet verdrinken in het zelfmedelijden in het Hoeckse. Niet dat we niet overweg kunnen met een grijze dag in het Hoeckse maar gewoon het feit dat het al meerdere keren eerder voorbij kwam. We lijken een beetje moe doordat we de afgelopen jaren zoveel moesten en niet mochten in het Hoeckse. En dat gevoel lijken we gewoon al bijna niet kwijt te kunnen maar op een grijze dag lukt dat zeker niet in het Hoeckse. Ook al is het geen depressie waarin we zijn beland meer een aaneenschakeling van niets zeggende dingen in het Hoeckse. Niets zeggend en dus heel zwijgzaam en niet in voor een gebbetje of een geintje in het grijze Hoeckse. Wat me gelijk op het volgende brengt is er iemand die wel overweg kan met een grijze nietszeggende dg zoals vandaag in het Hoeckse.