Hoeckse woensdag
Is alweer het midden van de week en ook de dag waarop de wereld om ons heen maar heel klein is in het Hoeckse. En dat betekend dat het weidse van het Hoeckse even ver te zoeken is en we niet eens de overburen goed kunnen zien. Dat betekend ook dat we vanmorgen het gevoel hebben dat we helemaal alleen in het Hoeckse wonen. Of dat iets is waar we op dit moment echt op zitten te wachten is nog wel de vraag in het Hoeckse. Waar we het nu wel hebben gehad met alle maatregelen die ons beperken in onze vrijheden in het Hoeckse. We hebben immers al weken niet veel meer kunnen doen dan naar de supermarkt in het Hoeckse. En dat begint zijn tol te eisen waardoor we eigenlijk niet meer weten hoe we de dag doorkomen in het Hoeckse. Want ook al is het thuiswerken misschien wel het beste wat ons kon overkomen we lijken ook buitenshuis dingen te willen doen in het Hoeckse. Ook al betekend dat, dat we met slechts een paar mensen op kantoor zitten op anderhalve meter in het Hoeckse. Daarbij komt dat we ook het contact met anderen beginnen te missen in onze dagelijkse beslommeringen in het Hoeckse. Want alleen in je eigen kring blijft ronddraaien zorg soms voor irritaties die er hiervoor nooit waren in het Hoeckse. En dat is geen ideale situatie als je samen opgesloten zit in een huis tijdens een verplichte quarantaine in het Hoeckse. Waardoor we worden geacht thuis te blijven voor ten minste tien dagen en dus niet naar buiten mogen in het Hoeckse. Ondanks dat dit geen effect heeft op de boodschappen wel een aanslag op alle vrijheden in het Hoeckse. Immers kunnen we niet gaan en staan waar we willen en dus thuis moeten blijven in het Hoeckse.