Hoeckse woensdag
Is weer donker maar droog nu alleen zorgen dat we niet in een winterdepressie belanden in het Hoeckse. Want het gebrek aan zon begint ons een beetje op te breken en daardoor is onze stemming anders in het Hoeckse. Anders omdat we onszelf soms geen houding weten te geven om dat we het gewoon even niet meer weten in het Hoeckse. Want het ontbreken van licht in ons dagelijkse leven lijken we te zoeken naar bevestiging in het Hoeckse. Bevestiging dat alles gewoon weer goed komt en we ons geen zorgen hoeven te maken in het Hoeckse. Normaal speelt dit na de feestdagen omdat we het gewoon te druk hebben met andere dingen in het Hoeckse. Maar nu het voor de meeste van ons dit jaar wat somberder moet tijdens de feestdagen in het Hoeckse. En zonder dat we daar rekening mee hebben gehouden lijkt dit onderbewust mee te spelen in het Hoeckse. Dus iets wat sluimert en op bepaalde momenten zijn neus laat zien en boven drijft in het Hoeckse. Net als de nostalgische gevoelens die we een heel jaar weten te onderdrukken tot de feestdagen in het Hoeckse. Daarbij lijken we terug te kijken naar de jaren die we reeds achter de rug hebben in het Hoeckse. En alle dingen die we toen hebben meegemaakt in het Hoeckse of er ver buiten want we waren niet altijd thuis. En al die plekken hebben een plek gekregen in onze herinneringen die op momenten voorbij komen in het Hoeckse. Want ondanks alles lijkt nostalgie warmer aan te voelen dan de periode waar we nu in zitten in het Hoeckse. En dat is niet alleen omdat dingen om ons heen veranderen maar ook omdat we soms geen afscheid nemen in het Hoeckse. Waar alles in de vaart der volken voorbij komt en we soms gewoon even niet weten waarheen we gaan in het Hoeckse. Omdat vooruit soms achteruit of opzij kan zijn en niemand dat op voorhand lijkt te weten in het Hoeckse.