Hoeckse zaterdag
Is weer als van ouds niet het Hoeckse vliegen, rennen en lopen om alles even effeicient te laten verlopen. En daar beginnen we goed in te worden is natuurlijk niets meer of minder dan repenteren handelingen die we verrichten in het Hoeckse. Maar toch doen we het iedere keer weer op dezelfde manier en niets brengt ons daarvan af in het Hoeckse. Waar de zaterdag nu eenmaal bestaat uit een aan een schakelingen van taken die moeten worden volbracht voor het einde van de dag in het Hoeckse. En elke keer dat we iets weer iets sneller weten te doen voelt als een overwinning op jezelf in het Hoeckse. Immers sneller betekend dat we nog een stukje efficiënter hebben kunnen werken op onze vrije dag in het Hoeckse. Of we daarbij ook ietsje co2 neutraler zijn geworden houden we dan weer niet bij in het Hoeckse. Waar we het op zaterdag eigen altijd te druk hebben om zo wie zo rekening met iets of iemand te houden in het Hoeckse. Het is de dag van de week dat we weer met oogkappen op lijken te lopen en geen oog hebben voor het Hoeckse. Wat eigenlijk verkeerd is immers de zaterdag is een van de twee vrije dagen die we hebben om tot rust te komen in het Hoeckse. Maar ook een van de twee dagen waarop we eigenlijk veel meer moeten dan mogen in het Hoeckse. We worden dus eigenlijk geleefd op deze eerste vrije dag van het weekeinde terwijl we dus zouden moeten onthaasten in het Hoeckse. Iets wat we dus steeds vaker proberen op de tweede vrije dag in het weekeinde in het Hoeckse. Waarbij we dus geholpen worden door het feit dat deze dag nog echt een rustdag is in het Hoeckse. En dus zo ook weinig mogelijkheden bied om te vliegen, rennen en te lopen als een kip zonder kop in het Hoeckse.