Hoeckse zaterdag
Voelt num omdat er weer mensen waren die zich niet begrepen voelde en dachten een weg naar beter te hebben gevonden. Maar die weg hangt niet samen met een vreedzaam samen zijn, die weg is er een die ze alleen bewandelen. Maar één waarvan anderen hun hadden verzekerd dat het de juiste weg was. Alleen bij het volgen van deze weg waren ze vergeten dat anderen niet zo alleen en onverdraagzaam waren als zij. Want als je een weg volgt naar iets beter dan hoor je die weg in jezelf te vinden. Anderen die je weg niet bewandelen kunnen je namelijk nooit de goede weg op sturen. Zij hebben namelijk een andere weg gekozen en eentje die niet gelijk is aan jou weg. Zij kruisen wel je weg maar volgen deze niet, ook niet als jij vindt dat ze dat wel zouden moeten doen. Maar daarom ben je vrij en is er een keuze, een keuze die alleen jij kan maken. En deze keuze kunnen andere niet voor je maken ondanks dat ze er alles aan doen om het wel voor je te doen. Het weidse van het Hoeckse benadrukt dit ook nog eens door zijn weidse vergezichten die staan voor een oneindigheid. Zoals er geen einde lijkt te komen aan het heelal. Zo is de weg naar een betere en andere wereld er een die oneindig kan zijn. Dit hangt samen met de keuze die wordt gemaakt en tijd waarop deze keuze wordt gemaakt. Er bestaat geen absolute waarheid, nog een verlichtend pad dat je kan volgen. Aangezien niemand die het goede pad echt volgt dit niet met je kan delen. Alles wat je kan doen is een levenlang kennis opdoen en uiteindelijk beslissen welke weg jij gaat bewandelen. De weg daar naartoe kan er een zijn die je beproeft maar dat mag nooit de reden zijn om je keuze moment te vervroegen. Niets wat je op je weg tegen komt beproeving of niet is daar zonder reden. Een snelle en makkelijke weg naar je doel bestaat niet, zolang niet genoeg kennis hebt om deze weg te kiezen.