Hoeckse zaterdag
Is de tweede kerstdag in het Hoeckse waar we vandaag al een paar uur hebben gewandeld voor het diner van de eerste kerstdag. En dan moeten we vanavond weer een keertje aan het diner met de schoonouders in het Hoeckse. Waar we dus morgen weer een paar uur in de polder zullen moeten doorbrengen in het Hoeckse. Maar goed dat er maar twee kerstdagen zijn in het Hoeckse waarin we ons vol stoppen met exotische gerechten. Want hoe vaak komt het normaal zoveel vlees en andere liflafje eten in een weekeinde in het Hoeckse. Gelukkig hebben daarvoor wel een extra dag weekeinde dit pandemie jaar in het Hoeckse. Iets wat dan toch weer zorgt voor wat extra ruimte om de maaltijden er weer af te lopen in het Hoeckse. Al weet ik niet of het niet verstandiger was geweest om de feestdagen dit jaar in zijn geheel over te slaan in het Hoeckse. Want nu op de tweede dag hebben we nog steeds niet het gevoel dat de afgelopen dagen iets feestelijks hadden in het Hoeckse. En dan te bedenken dat we er rekening mee moeten houden dat in het nieuwe normaal er geen plek meer is voor feestdagen in het Hoeckse. Het zou zelfs zo kunnen zijn dat we de pest krijgen aan feestdagen op zich in het Hoeckse omdat er niets te vieren is. We zouden dus zelfs in de verleiding kunnen komen om het concept van de feestdagen zelfs af te schaffen in het Hoeckse. Waar we voor de pandemie eigenlijk meer in waren voor een feestje dan dat we dat nu zijn in het Hoeckse. Maar na een jaar zonder de dorpsfeesten en de braderieën hebben we niet het idee dat we niet zonder hadden gekund in het Hoeckse. Iets waar we voor de pandemie zeker niet van te overtuigen waren geweest in het Hoeckse.