Hoeckse zaterdag
En vandaag hadden we bij willen komen van een warme week in het Hoeckse maar of we dat ons nu op deze manier hadden voorgesteld. Dat is een vraag die ik al eigenlijk negatief kan beantwoorden omdat we wel een beetje zon hadden gewild in het Hoeckse. Nu worden we wakker nadat er weer een klein buitje is gevallen in het Hoeckse natuurlijk goed voor de groei. Maar we zijn al zoveel gegroeid in de afgelopen tijd door de pandemie in het Hoeckse. Waarin we lichamelijk en geestelijk hele stappen hebben gemaakt al waren die niet zonder gevolgen in het Hoeckse. Gelukkig hebben we altijd nog een kans om het anders te doen immers de tijden veranderen in het Hoeckse. En niets is meer als het was behalve dan dat de rijken nog rijker werden en de armen nu helemaal niets meer hebben. Geen baan, gezin of huis maar toch nog net genoeg om te willen leven in het Hoeckse en niet alleen adem halen. Op zulke momenten vraag je, je af hoe het zover heeft kunnen komen we waren namelijk jagers die samen optrokken en deelde voor we naar het Hoeckse kwamen. We leefde van wat we onderweg vonden en ruilde of deelde dat met anderen die bij ons waren in het Hoeckse. Op een gegeven moment waren we met te veel om met zijn alle te gaan jagen in het Hoeckse en moest alles anders. De ene groep ging jagen, de andere ging vissen en een derde groep verzamelde alles wat eetbaar was van land en bomen in het Hoeckse. Tot dat iemand vond dat die wel heel vaak dingen moest eten die niet zo lekker vond en dacht aan het cultiveren van lekkere dingen in het Hoeckse. En omdat smaken iedere honderd jaar weer op de schop gingen was er de eeuwen daarna genoeg te doen in het Hoeckse. Totdat iemand bij wilde gaan houden wat er nu allemaal precies werd gegeten in het Hoeckse en door wie.