Hoeckse zaterdag
Is wakker worden met het gevoel dat niets moet maar ook bijna niets mag in het Hoeckse waar nu eenmaal overal regels voor zijn. Die regels zouden we nog niet zolang geleden aan onze laars hebben gelapt in het Hoeckse maar dat is nu anders. We lijken anders naar dingen te zijn gaan kijken en hebben veel van onze vrijheden ingeleverd in het Hoeckse. Ook houden we meer afstand en lijken ons minder te interesseren voor anderen in het Hoeckse dan voorheen. En toch lijken we ons niet te verzetten tegen deze dingen en ze gelaten over ons heen te laten komen in Hoeckse. Maar niets is minder waar nu steeds meer mensen in verzet komen tegen wat hun is overkomen in het Hoeckse. Daarbij valt op dat we een lange tijd niets hebben gedaan tegen deze mistanden in het Hoeckse maar dat er nu iets is verandert. We lijken langzaam weer het bewustzijn te hebben dat we niet lijdzaam willen toekijken in het Hoeckse. Terwijl anderen bepalen wat het beste is voor ons en onze dierbaren in het Hoeckse we komen in opstand. In opstand tegen dingen die allang anders hadden gekund of gemogen in het Hoeckse maar dat gebeurde niet. Daarbij komt dat we nu we meer thuis zitten ons steeds meer bewust worden van onze omgeving in het Hoeckse. Maar ook de ruimte die we hebben lijkt in steeds grotere mate niet meer te voldoen aan onze eisen in het Hoeckse. Echter is er geen mogelijkheid om in deze velden vorderingen te maken zodat we er een beter gevoel aan overhouden in het Hoeckse. Dat betekend dat we ons steeds meer terug trekken in de dingen die ons nog wel kunnen bekoren in het Hoeckse. Waardoor onze wereld zich verkleint tot enkele meters rond ons huis waar we alles in de hand lijken te hebben in het Hoeckse.