Hoeckse zaterdag
Is droog maar ook de drukste dag van de week in het Hoeckse ondanks dat we minder boodschappen doen. We zijn er vroeg uit omdat we nu eenmaal alle boodschappen in huis willen hebben voor de lunch in het Hoeckse. En omdat we daarin niet de enige zijn lopen we ook vroeg ook tegen rijen aan in het Hoeckse bij de bakker en de slager. Daarbij weten we waarvoor we in de rij staan en wie er voor en achter ons staan in het Hoeckse. En als er dan iemand niet is dan gaan we bellen of er iets aan de hand is en of we kunnen helpen in het Hoeckse. Ook al weten we niet altijd direct contact te leggen we gaan toch even kijken of er iets aan de hand is in het Hoeckse. De sociale controle is vooral in de diverse kernen van het Hoeckse een niet weg te denken vorm van nieuwsgierigheid. Dat en het feit dat we de gordijnen overdag altijd open hebben zodat je dwars door ons huis hen kan kijken in het Hoeckse. Iets wat met de bouw van onze huizen althans het grootste deel ervan mee lijkt te zijn genomen in het Hoeckse. Waar het overgrote deel van de gebouwde woningen de doorzon woning is in het Hoeckse met grote ramen. Dat zorgt voor veel licht maar ook voor een openheid die niets geheim houd in huis in het Hoeckse. Natuurlijk zijn de huizen in de jaren zeventig het toonbeeld van de welvaart en de eenheidsworst in het Hoeckse. Eigenlijk was ieder huis wel een beetje hetzelfde ingericht en voorzien van standaard meubelen in het Hoeckse. Ook konden we al naar grote meubelwinkels die zich net buiten het Hoeckse hebben gevestigd in die tijd. Vanaf die tijd hadden we allemaal ten minste een meubelstuk in huis dat ook de buren in huis hebben in het Hoeckse.