Hoeckse zaterdag
Was nog vis nog vlees en toch heb ik genoten van de dag op zich ondanks dat de zon een ondergeschikte rol heeft gespeld in het Hoeckse. Waar het ondanks dat goed toeven was op de terrassen langs het water en in de kernen. Al werd er natuurlijk alweer hard gewerkt op het land om zoveel mogelijk in de schuren te krijgen voor morgen. Ook al was het alleen maar omdat het morgen in het weidse Hoeckse een rustdag is voor grote groepen inwoners. Die soms ook op een zondag in augustus gewoon kunnen genieten van een kopje koffie in de zon. Of de wandeling naar hun gebedsruimte waar daarna een uur of meer over alles wat er niet goed is kan worden gesproken. En ondanks dat kunnen zij er daarna weer een hele week tegen zonder te moren. Eigenlijk niet veel naders dan werken voor een baas die de hele week kan preken over hel en verdoemenis. Waarna we het weekeinde vrij hebben om alles weer in perspectief te plaatsen. Eigenlijk verschillen bazen en predikers niet veel van boodschap alleen weet de prediker de boodschap in twee sessie op zondag te vertellen. Waar de meeste bazen in het Hoeckse een hele week voor nodig hebben zal de manier van communiceren zijn die niet aanslaat. Want in de meeste geloof gemeenschappen blijkt de boodschap de hele week te blijven hangen terwijl de meeste bazen op een overslaande plaat lijken. En dus de hele week in het Hoeckse dezelfde boodschap blijven herhalen. Misschien zouden alle Hoeckse bazen van de paters moeten leren hoe te communiceren. Al is het verhaal in de meeste geloof gemeenschappen in het Hoeckse zo slecht dat de kerken ontvolken. Waardoor ook de macht die zij over groepen mensen hadden langzaam begint af te brokkelen. Is het dan toch het weidse van het Hoeckse waardoor zijn inwoners zo ingesteld zijn op hun vrijheid.