Hoeckse zondag
Op een of andere manier was er vanmorgen niets wat me vroeg uit bed deed gaan in het Hoeckse waar er een laagje ijs op de voorruit van de auto zat. Of het idee van krabben op een vroege zondag ochtend me tegen hield is niet te zeggen ik hou het gewoon op de buiten temperatuur. Dus dan toch maar iets langer in bed blijven voor de zondag dan uiteindelijk toch begint. Maar inplaats van een lijstje met dingen lijkt deze zondag de stilte voor de storm te zijn in het Hoeckse. Waar al driftig wordt nagedacht over het volgend weekeinde en de dagen erna. Gelukkig hebben we dit jaar niet zoveel verplichtingen iets wat ook bij de andere buren zo lijkt te zijn. En het lijkt er ook steeds meer op dat iedereen wel een dag buiten de deur gaat eten in of buiten het Hoeckse. Waar iedereen zich inmiddels zich afvraagt waarom er twee dagen zoveel moet worden gegeten dat we een heel voorjaar nodig hebben om er van bij te komen. Was het vroeger zo dat we een kersthaan hadden die als het een beetje mee zat tot Nieuwjaar meeging in het Hoeckse. Nu beginnen we al op kerst avond en volgen daarna nog twee dagen met veel te veel eten. Gevolgd door nog een avond vol met eten en drinken aan het einde van het jaar in het Hoeckse. We schijnen in de laatste week van het jaar in het Hoeckse net zoveel uit te geven als nodig om een continent een jaar van eten te voorzien. Waar al dat eten naartoe leid weten we al jaren te verbloemen met onze goede voornemens. Maar eigenlijk zouden we het met veel minder een stuk beter doen in het Hoeckse en daarbij ook nog onze co2 doelen weten te halen. Want al het eten van de laatste week van het jaar terug brengen naar normale proportie zou een reductie van 20% betekenen voor het Hoeckse.