Hoeckse zondag
Is koud als ik mijn tenen onder het dekbed uithaalt echter vandaag hoeft niets dus trek ik mijn tenen weer onder het dekbed. En bekijk het Hoeckse vanuit mijn bed en geniet van de warmte die ik ervaar onder het dekbed. Zeker nu het buiten wat kouder is blijk het warme nest een goede plek om de dag door te brengen. En aan niets anders te denken dan aan de wereld vrede in een wereld die zich steeds weer van richting verandert. Daar tussen al de veranderingen ligt een eiland ons eiland het Hoeckse. Waar we veilig vanaf de zijlijn kijken hoe de wereld om ons een verandert en ons dan toch ook mee op sleeptouw neemt. Iets waar we in het Hoeckse soms positief en een ander keertje negatief tegen over staan. Echter niets lijkt in slechte tijden het Hoeckse uit elkaar te krijgen in zulke tijden vloeit het Hoeckse tot een. Nu we aan de vooravond van het samensmelten van het Hoeckse als een gemeente, lijken we ons bewust van het feit dat deze keer de keuze niet door ons is gemaakt. Waardoor de landelijke partijen het in dat nieuwe Hoeckse extra moeilijk zulle krijgen immers zijn zij verantwoordelijkheid. Zij hebben tegen de wil van de bewoners in besloten dat het anders moet en de gemeenten vervangen door een. Daarmee wordt de afstand tussen de burger en het bestuur alleen maar groter. Dat het samensmelten van dingen ook soms ongewenst kan worden zoals reeds eerder gebeurde bij de banken in het Hoeckse. Die zijn zelfs al zoveel keer amen gesmolten dat er geen sprake meer is van een lokale bank. Nu kunnen we soms nog naar een kantoor in het Hoeckse maar dat kan snel veranderen en straks hebben we in het Hoeckse nog alleen een online bank. En moeten we er mee leren leven dat de afstand tussen het Hoeckse en daarbuiten steeds groter wordt.