Hoeckse zondag
Is wakker worden op de laatste dag van ons weekeinde in het Hoeckse waar we morgen een halve dag zullen werken. Waarna we ons op zullen maken voor oud en nieuw in het Hoeckse al betekend dat we dat we nog meer zullen moeten eten. En ook aan de bak zullen moeten voor de oliebollen en appelflappen die traditie zijn in het Hoeckse. Wel jammer dat we daar morgen de boodschappen zullen kunnen halen dat maakt het wel een beetje kort dag. Maar zo gaat het inmiddels al jaren in het Hoeckse en daar zal maar weinig verandering komen de komende jaren. Ook al zouden we soms graag veranderingen zien we zijn ook bereid te wachten tot het moment daar is. Immer het Hoeckse is niet op een dag vanuit het water ontstaan daar hebben we ook eeuwen overgedaan. En eigenlijk maken we nog elke dag aanpassingen aan ons eiland die het nog eeuwen moeten behouden. Zodat na ons nog vele andere generaties kunnen genieten van het weidse en zich kunnen verbazen over de vrijheid die je ervaart in het Hoeckse. Een vrijheid waar generaties voor ons voor hebben gevochten tegen het water en de elementen die het Hoeckse in bedwang hielden. Diezelfde vrijheid is alleen niet van zelfsprekend voor ons allemaal omdat er ook mensen zijn die verlangen naar vrijheid maar deze nooit zullen ervaren. Gelukkig is er genoeg plaats in het Hoeckse voor iedereen die zijn weg naar het Hoeckse kan vinden. Ook al zijn de dagen soms wel heel erg kort en moeten we ons dan haasten om voor het donker thuis te zijn. Iets wat er dan wel weer voor zorgt dat we meer tijd thuis doorbrengen als buiten de deur terwijl dit in de zomermaanden andersom doen. Dat is het Hoeckse ons jachtveld en laten we ons verleiden door de vrijheid van het weidse.