Hoeckse zondag
Is wakker worden in een Hoeckse waar het ijs op de autoruiten zit en je er niet druk overmaken omdat het zondag is. En we dus kunnen blijven liggen tot de zon het ijs van de autoruiten heeft ontdooit in het Hoeckse. Iets wat we dan ook doen om dat het kan deze vroege ochtend in het Hoeckse waar we niets hoeven. Althans als we daar voor kiezen dan hoeven we niets in het Hoeckse en dan kunnen we genieten van de dingen om ons heen. De dingen die we op een doordeweekse dag wel eens niet zien omdat we er niet naar kijken in het Hoeckse. Als we dus in de automaat staan naar het werk een repeterende beweging in de ochtend en de avond in het Hoeckse. En als er niets anders is dan normaal weten we meestal ook bij B niet hoe we daar vanaf A zijn gekomen in het Hoeckse. Laatste weken was dat niet het geval door werkzaamheden aan de wegen in het Hoeckse dus waren we alerter dan anders. Maar zodra we weer gewent zijn aan de veranderingen op de weg dan sluipt het er weer in, in het Hoeckse. En lijken we als zombies van de ene naar de andere kant te bewegen zonder dat er sprake is van enig bewust zijn. Ook al weten we dat we alert moeten blijven denken onze hersenen daar anders over en doen we alles op de automaat. Zo hebben we ook veel handelingen die we keer op keer lijken te herhalen, zonder dat we ons daar bewust van zijn in het Hoeckse. Alsof we in ons onder bewustzijn alle dingen afhandelen waar we eigenlijk niet meer mee bezig willen zijn. En bewust op zoek zijn naar een andere uitdaging die ons wel weet te pakken en bezig te houden in het Hoeckse. Iets wat we nog niet hebben gedaan en waar we de uitkomst niet van weten in het Hoeckse.