Hoeckse zondag
Begint in de eerste uren van de ochtend best koud en dus weten we niet wat te dragen in het Hoeckse. Die ook een rustdag is dus vragen we ons al waarom we zo vroeg uit bed zijn gekomen in het Hoeckse. Maar nu we er eenmaal naast het bed staan heeft mijmeren over wat had kunnen zijn in het Hoeckse. Ook weinig zin of we moeten weer terug naar bed gaat en dat is eigenlijk geen optie in het Hoeckse. Dus maken we er het beste van trekken onze stoute schoenen aan en gaan er opuit in het Hoeckse. En als we in het zonnetje blijven is het best goed te doen in de polder alleen de stukken in de schaduw zijn koud in het Hoeckse. Dus zou je denken dat we zoveel mogelijk de schaduw zouden mijden zodat we geen kou zouden hebben in het Hoeckse. Echter we hebben ons het doel gezet ergens naartoe te lopen en dan moet je soms een compromis sluiten in het Hoeckse. Dus wandelen we zowel in de zon maar ook veel in de schaduw op dit vroege uur in de polder in het Hoeckse. Wel lijken we alleen te zijn en komen we het eerste uur verder niemand tegen in het Hoeckse. We lijken zelf te twijfelen aan de tijd op onze telefoons die acht uur in de morgen aangeeft in het Hoeckse. Wel vroeg zelfs voor ons maar een verademing als je van rust en lege wegen houd in het Hoeckse. Wie had dat gedacht dat een toespraak op vrijdag ooit ons dagritme zo zou kunnen veranderen in het Hoeckse. Dat is zeker het geval als later op de ochtend blijkt dat we alweer tegen twaalven lopen in het Hoeckse. Als we huiswaard keren om te eten en te kijken hoe we de rest van de dag gaan indelen in het Hoeckse.