Hoeckse zondag
Is er eentje die in ons hart sluipt omdat we wakker worden met de zon op het slaapkamer in het Hoeckse. Dat betekend dat we van deze rustdag een actieve dag gaan maken omdat het nu eenmaal moeilijk binnen blijven is in het Hoeckse. En als we eenmaal buiten zijn dan weten we ook gelijk waarom we naar buiten wilde in het Hoeckse. Waar we worden omarmt door de zon verdwalen in een landschap dat langzaam wakker wordt in het Hoeckse. In dat landschap is het goed toeven met de eerste gewassen die ontkiemen op de akkers in het Hoeckse. Ook de vogels zijn druk bezig met het voorjaar en vliegen af en aan in het Hoeckse waar de zon schijnt. Die zon zorgt er voor dat we even alles lijken te vergeten en ons vrij voelen zonder enige beperking in het Hoeckse. Dat zelfde Hoeckse lijkt ook helemaal mee te gaan in onze drang naar vrijheid en geeft me alles wat ik kan verlangen. Ook al is dat verlangen voor de komende dagen niets meer of minder dan zon veel zon in het Hoeckse. Of ik die zon ook ga krijgen is dan nog wel de vraag daarom geniet ik er nu nog maar meer van in het Hoeckse. Want niets is zo veranderlijk dan het weer in het Hoeckse en dus weten we nooit wat de volgende dat brengt. Maar elke dag in het Hoeckse brengt wel iets wat ons kan behagen in haar weidse landschap. Met de seizoenen die elke weer voor een verrassing zorgen in het Hoeckse waardoor geen dag hetzelfde is. Daarom is het een feestje wakker te worden in een Hoeckse wat in geen dag kent die hetzelfde is. Waardoor we elke dag weer op ontdekkingstocht gaan in het landschap wat heel anders kan zijn als de dag ervoor. Zo is er elke keer weer een nieuwe invalhoek in het landschap die we daarvoor nog niet hadden in het Hoeckse.