Hoeckse zondag
Is dan uiteindelijk het einde van een week die eigenlijk alles had om er voor te zorgen dat je tijdens het weekeinde in huilen uitbreekt. Want is er door de weeks een dag waarop het niet regent in het Hoeckse maar in het weekeinde gaan de sluisdeuren open en lijkt er geen einde aan te komen. En dan heb ik het niet over het weekeinde maar over de nattigheid die tijden het weekeinde op ons neer lijkt te dalen. Soms vraag je, je wel eens af waarom we nog steeds op dezelfde plaats blijven liggen in het Hoeckse. We zijn natuurlijk bekend met het feit dat eilanden eerder zinken dan weg drijven. Maar het Hoeckse zou daar een uitzondering kunnen zijn aangezien het eigenlijk geheel bestaat uit veen. En veen is een laag van sediment die op een laag water drijft wat goed te zien is als er wordt geheid in het Hoeckse zo kunnen pallen van twintig meter gewoon verdwijnen in de prut. Althans dat is de woordkeuze van de meeste heiers die het Hoeckse aandoen en daar altijd weer voor een verrassing staan. Maar als de pallen er eenmaal inzitten dat doet zich een ander probleem voor. Tuinen hebben namelijk de neiging om te zakken waardoor het ophogen van straten en tuinen een must is. En eigenlijk zie je dit elke vijf jaar weer een keer voorbij komen in het Hoeckse. Hierdoor liggen de meeste tuinen van het eiland er goed bij. En is de eerste aanblik goed en aangenaam, maar zoals gezegd er zit wel werk in dat plaatje. En nu het natter is in de winter zie je ook steeds beter dat het veen de laatste jaren toch wel ingeklonken is. Dit komt omdat er te veel vocht is verdwenen uit de veen lagen waardoor deze compacter zijn geworden. Of dit uiteindelijk betekend dat het Hoeckse zal verdwijnen in het water is iets wat hopelijke in een verre toekomst ligt.