Hoeckse zondag
Is alweer de laatste dag van deze week in het Hoeckse en een rustdag die we hard kunnen gebruiken na een week buffelen. Want ondanks dat we er pas een maand op hebben zitten dit jaar lijkt het werk zich op te stapelen in het Hoeckse. Zoveel zelfs dat we bijna elke dag extra zouden kunnen werken om het werk weg te krijgen in het Hoeckse. En omdat we bijna niet aan extra handjes kunnen komen is de verleiding groot in het Hoeckse. Alleen zouden we dan uit balans raken waardoor we de scheiding tussen werk en privé kwijtraken in het Hoeckse. Iets wat zijn weerslag zou hebben op hoe we ons zouden voelen omdat het werk niet lijkt te stoppen in het Hoeckse. Een duiveltje wat dan op de loer ligt is een burn-out die alles stopt in het Hoeckse en niet zomaar weggaat. De weg naar herstel is dan meestal lang en de rest van het werkzame leven niet zeker door de grenzen waar je tegenaan loopt in het Hoeckse. Soms is het zelfs zo dat terug keer naar het werk geen optie is en we opzoek moeten naar iets anders in het Hoeckse. Niet iets waar we bij stil staan als we weer wat extra uren maken als het werk zich opstapelt in het Hoeckse. Maar er nu steeds meer mensen om ons heen wel burn-out klachten krijgen wel iets om in het achterhoofd in het Hoeckse. Want een rustdag in de week blijkt iets wat we in ere moeten houden als we door willen in het Hoeckse. Ook al dachten we vroeger dat we te weinig konden doen in het Hoeckse blijkt een dag niets doen toch niet onnodig. Als we willen zorgen dat we dingen van ons af kunnen zetten na een week hard werken in het Hoeckse. We leren dus leven met een rustdag aan het einde van de week als een rustpuntje in het Hoeckse.