Hoeckse zondag
En vandaag lijken we het bijna niet te kunnen geloven want het Hoeckse schotelt ons nog een zelfde dag voor als gisteren. En dat terwijl we de afgelopen week nog zo hebben genoten van het mooie weer dat voor ons klaar stond. Het leek zelfs iedere keer beter te worden en we hoopte al op een voorjaarsweekend nog voor de lente officieel was begonnen. Maar vandaag kwam dan toch de realisatie dat het allemaal anders kan met de verwachtingen voor de rest van de week. En voor diegene de hun wintergoed al hadden opgeborgen en het zomerdekbed hadden opgezocht. Het lijkt erop dat we weer een wat koudere periode krijgen voorgeschoteld. En dat terwijl de lente deze week dan officieel lijkt te beginnen zullen we het met een staartje van de winter moeten doen. Het duurt dus nog even voor we weer de vrijheid van het weidse Hoeckse kunnen ervaren. En onze dagen niet binnen maar buiten de vier muren van ons huis afspelen. Het is alsof we nogmaals mogen leren dat niet wij maar moedernatuur bepaald in het weidse van het Hoeckse. En daarbij lijkt er ook weer gebruik te kunnen worden gemaakt van een spreuk geduld is een schone zaak. Maar o wat was het verlangen groot naar een warm en zonnig voorjaar was het alleen maar omdat we haast niet kunnen wachten. Maar in het Hoeckse lijkt alles op een of andere manier anders te lopen dan dat we plannen en gewoon de weg van moedernatuur te volgen. Want is het niet gewoon zo dat als we eenmaal de landerijen hebben ingezaaid het iemand anders is die bepaald wat, waar en wanneer iets groeit. En zelfs als wij een dag geen zin hebben lijkt alles in het Hoeckse gewoon door te groeien en te bloeien. Wat er op wijst dat wij slechts een deelgenoot zijn aan deze tijd die we doorbrengen in het Hoeckse.