Hoeckse zondag
Is behalve zondag ook eerste paasdag in het Hoeckse waarop we met zijn alle er opuit gaan om eieren te zoeken. En dat het dan iets kouder is dan we eerder hadden gehoopt nemen we voor lieft in het Hoeckse. Omdat de spanning die we ervaren tot we het eerste ei te vinden kan worden omschreven als jachtinstinct. Want een ding is zeker jong en oud in het Hoeckse gingen ervoor deze morgen iedereen wilde dat eerste ei vinden. En daarmee voldoen aan de plichtmatige invulling van de eerste paasdag in het Hoeckse. Waar de rest van de dag binnen werd doorgebracht zodat de regen en de kou ons niet kon deren. En aan het einde van de middag was daar zelf nog de zon die alles weer een beetje leek op te warmen. Zodat de dag toch niet helemaal binnen hoefde worden doorgebracht in het weidse van het Hoeckse. Wat wel op viel is dat iedereen die ik buiten tegen kwam hoopte dat het weer morgen ook zonnig is. Was het alleen maar omdat een van de weinige kansen is om onder de haast verplichte tocht naar de meubelboulevard te ontwijken. Want ondanks een scala aan andere activiteiten lijkt het vrouwelijke deel van het Hoeckse de dag het liefst daar door te brengen. Terwijl de meubels in huis nog jaren mee zouden kunnen gaan hebben de woonprogramma’s op tv daar andere gedachten over. En zo lijkt alles wat we zorgvuldig bij elkaar brachten een keer niet meer te passen in het Hoeckse. Dingen waar we door de jaren erg zuinig op waren blijken niet bestand tegen verandering. Zij zullen morgen waarschijnlijk worden ingeruild voor iets anders iets nieuws voor in huis. En zo verandert het Hoeckse langzaam en zeker een klein beetje iedere keer dat we er iets nieuws inbrengen. Maar het toevoegen van nieuwe dingen is slechts een van de dingen die het Hoeckse maken tot wat het is.