Hoeckse vrijdag

Is wel een beetje een morgen waarop we eigenlijk weten dat het de laatste is van deze week maar waarbij we het liefst zouden blijven liggen in het Hoeckse. Maar goed uiteindelijk weten we ons toch zover te krijgen dat we het bed achter ons laten. En na een warme douche en een ontbijtje zijn we weer onderweg door het weidse van het Hoeckse. Waar net als op andere dagen ook mensen onderweg zijn die beter in bed hadden gebleven. Maar door de heersende griepgolf valt het verkeer op de weg eigenlijk wel mee in het Hoeckse. Alleen blijft de vraag wanneer ik dan zelf het volgende slachtoffer van de griep ben. Of misschien wel weet te ontsnappen aan de griepgolf deze keer in het Hoeckse. Op kantoor kan ik vandaag met gemak de stoelendans doorlopen simpel doordat er zoveel mensen ziek thuis zijn. Wat er gelijk voor zorgt dat er geen uitdaging meer zit in deze traditie op vrijdagmiddag in het Hoeckse. Nu deze verplichting voor vandaag weg valt voelt het best een beetje als een opluchting. Iets waardoor we toch anders aan het weekeinde beginnen en daar kunnen we dan weer voordeel uithalen. Alleen jammer dat niet iedereen zo blij is met het uitstellen van deze verplichtingen in het Hoeckse. Maar goed je kunt het nooit iedereen naar zijn zin maken in het Hoeckse. Soms moet je gewoon roeien met de riemen die je hebt en dan doe je het gewoon op een andere manier. Zo is het Hoeckse uiteindelijk groot geworden en hebben we ons door vele slechte tijden kunnen handhaven. Vandaag is daarop geen uitzondering dus kijken we gewoon vooruit naar het einde van de dag. En het begin van het weekeinde in het Hoeckse met iets warmer weer en kortere rijen bij de super. Nu maar hopen dat ook de voetbal wordt afgelast voor morgen zodat we een echt weekeinde hebben in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Is wakker worden met het idee dat het misschien beter is om nog even te blijven liggen in ons warme bed in het Hoeckse. Waar het nu eenmaal kouder is dan ons lief is ondanks dat het seizoen nu eenmaal met koud weer komt in het Hoeckse. Maar de pret is er alweer af na een paar dagen sneeuw en gladde stoepen in het Hoeckse. Als we niet met een slee aan het glijden zijn dan gaan we wel onderuit op een gladde stoep in het Hoeckse. Zodat we het Hoeckse weer vanuit een ander oogpunt kunnen ontdekken wat soms voor een onthulling zorgt. Immer normaal zitten we op hogte als we ons door het Hoeckse begeven nu doen we dat vanaf de grond of stoep. Wel jammer dat er maar weinig andere mensen zijn die het Hoeckse zien vanuit mijn oogpunt. Ook lijken er maar weinig mensen te zijn die mij in deze situatie te hulp schieten. Nu zijn er ook veel minder mensen op straat dan op een warmere dag in het Hoekse. De meeste van ons blijven immers liever binnen bij de kachel omdat het daar nu eenmaal beter toeven is in het Hoeckse. En ook waren er vroeger mensen die het deden met een rood papiertje achter het kachel raampje. Tegenwoordig lijken we de warmte meer comfort toe te delen als spaargeld op de bank. Het Hoeckse is zo langzaam gewent geraakt aan de luxe van centrale verwarming. Waardoor er nergens meer een kolenboer rijdt met kolen als brandstof voor de kachel in het Hoeckse. Ook zijn er nog maar weinig mensen die stookolie nodig hebben voor de verwarming in huis. Nee de meeste van ons hebben nu andere manieren om ons huis aangenaam warm te krijgen. Waardoor ook het Hoeckse langzaam en zeker opwarmt voor nieuwe technieken en ideeën.

Hoeckse woensdag

Is glibberen van onder de douche uitkomen en naar de auto lopen door de restanten sneeuw van gisteren in het Hoeckse. Waar we eigenlijk best veel lol hebben gehad van de sneeuw die netjes bleef liggen en voor sneeuwpret zorgde. En door al de activiteit die daar mee gepaard ging zorgde er ook nog eens voor dat we moe en voldaan is bed gingen. Waar we na een goede nachtrust vanmorgen wakker werden in een wit landschap. Dat zelfde witte landschap zorgde ook vandaag nog voor heel wat plezier en lol in het Hoeckse. Waar de een zeebenen leek te hebben terwijl een ander wel leek te zijn gezegend met elastieken benen. Wat zorgde dat de een op zijn benen bleef staan terwijl de ander onderuit ging en het talud af ging richting de sloot. Dit zorgde dan weer voor hilarische momenten voor de omstanders die dit gade sloegen vanaf de kant. En hun buik moesten vast houden van het lachen in het Hoeckse om niet ook het talud af te gaan. Al met al dus een echte winterse dag in het witte weidse van het Hoeckse. Waar het dan weer wel net te vroeg was voor een span met arrenslee. Maar als de vorst nog even aanhoud zullen ook de ringsteek wedstrijden weer worden gereden in het Hoeckse op sneeuw of ijs. Zodat we weder maal oude tradities kunnen laten zien aan anderen in of van buiten het Hoeckse. En ondanks dat we niet altijd terug willen kijken zij sommige dingen een onderdeel van ons erfgoed. Deze dingen zijn dan ook een wezenlijk deel van ons leven in het Hoeckse elke keer weer. Voor sommige een verrassing voor andere een herinnering aan hoe het ooit was in het Hoeckse. Maar voor alle aanschouwers iets wat ze zeker zullen opslaan voor later gebruik. Voor de tijden waarin dingen niet meer van zelfspreken zijn en waar herinneringen onze dagen in het Hoeckse vullen.

Hoeckse dinsdag

Is wakker worden in een landschap zonder sneeuw na code geel in het Hoeckse vanmorgen terwijl zo hoopten op sneeuw deze morgen. Maar nee het Hoeckse is nog gewoon net zo grijs als het gisteren avond was als we naar buiten kijken. Dus onder de douche, ontbijt en krant en dan in de auto die we niet hoeven te krabben deze morgen in het Hoeckse. En onderweg zijn we op de radio wordt aangegeven dat de sneeuw overzee het land is binnen gekomen. Hoe lang zou het nu nog duren voor alles wit is in het Hoeckse en zal de sneeuw blijven liggen. Ook als de klok negen en tien uur slaat lijkt het nog niet op sneeuw maar net over tienen is het dan zo ver. In korte tijd kleurt het Hoeckse wit en denken we aan hoe we hier doorheen gaan komen aan het einde van de middag. Maar eerst hebben we nog een paar uur te gaan en beland de eerste sneeuwbal van een collega op het raam achter me. Het is lunch pauze en andere denken dat ik het warme kantoor ga verruilen van de koude van buiten in het weidse. Om dit idee kracht bij te zetten vliegen de sneeuwballen in een waar saldo op het raam achter me. Terwijl ik stoïcijns naar mijn scherm blijf turen om maar niet toe te geven aan deze verleiding in het Hoeckse. Waar ik ook graag een sneeuwbal zou willen laten belanden op een persoon die daarvoor op mijn lijstje staat. Maar hebben we vroeger niet gehoord dat we in zulke gevallen de andere wang moeten toe keren in het Hoeckse. Na enig aandringen kan ook ik de verleiding niet meer weerstaan en weet ik me te handhaven in de sneeuwballen regen. Die na enige tijd zelfs niet meer alleen op mij lijkt te zijn gericht in het Hoeckse.

Hoeckse maandag

Is wakker worden terwijl je eigenlijk zou willen blijven slapen omdat er ijsbloemen staan op het slaapkamer raam in het Hoeckse. En dat houd in dat we ook moeten krabben deze morgen en in een koude auto naar het werk moeten. Maar goed dat het de eerste dag is en blauwe maandag in het weidse van het Hoeckse. Dus van thuisblijven zouden we alleen maar nog depressiever worden dus gaat we naar buiten om de ramen van de auto te krabben. En vervolgens plaats nemen in een koude auto om deze te starten en nog voor we een meter hebben gereden staan we weer stil. Door de koude zijn de ruiten rondom beslagen en zien we niets meer in het weidse van het Hoeckse. Na vijf minuten wachten kunnen we uiteindelijk onze reis door het Hoeckse vervolgen. Voorzichtig natuurlijk want we weten niet of het onderweg soms glad is. Een ding echter is zeker deze morgen het is koud erg koud in het Hoeckse. Zo koud dat zelfs met de kachel op vol het best nog even duurt voor we het warm hebben en het weer aangenaam vertoeven is. Echter dan moeten we de auto weer uit om onze weg te voet te vervolgen in de koude. Het Hoeckse wordt langzaam wakker om ons heen met een rode maan een zeldzaam verschijnsel. Wat we bijna hadden gemist door de aan gevroren ruiten in onze auto waardoor het zich beperkt was. Nu we weer buiten lopen hebben we in het donker goed zicht op dit fenomeen in het Hoeckse. Waar we op goede normaal ook al goed zicht hebben op de maan en sterren maar dit is dan toch anders. Maar door de koude niet iets waar we heel lang stil bij blijven staan in het Hoeckse. Waar het ook gewoon maandag is de eerste werkdag deze week in het Hoeckse.

Hoeckse zondag

En als deze een opmaat is naar de rest van de week in het Hoeckse zullen we de wekker moeten zetten om ons niet te verslapen. Gelukkig hebben we daarvoor onze smartphone die behalve al onze stappen registreert ook kan dienen als wekker. Zo hebben we de haan de afgelopen jaren met pensioen kunnen sturen omdat iets anders ook zijn werk kon doen. En dat alles ook nog zonder dat we daarvoor het hok hoefde uitmesten of voer te kopen. Maar als wij zo makkelijk afscheid konden nemen van de haan hoe makkelijk zullen wij zelf dan worden vervangen als de tijd daar is. Gelukkig zullen we in het Hoeckse altijd we werk hebben ook al is er ergens anders geen werk is. Waardoor we dus altijd een manier kunnen vinden om eten op ons bord te krijgen in het Hoeckse. Nu alleen maar hopen dat de vooruitgang er iets langer over doet in het Hoeckse. Zodat we de komende jaren nog gewoon het werk kunnen doen wat we al jaren elke dag weer doen. Om maar weer eens te spreken over de sleur van elke dag in het Hoecke. Maar wat te doen om de sleur te doorbreken zonder het eiland te verlaten. Immers hebben we alle vrijheid en een weidsheid van het landschap om ons te inspireren. Iets wat normaal genoeg zou moeten zijn om de sleur te onderbreken en met frisse moed weer aan de nieuwe dag te beginnen. Eerst moeten we zonder veel schade de koude nacht met temperaturen onder nul in het Hoeckse doorkomen. Gelukkig hebben de fruitbomen nog geen bloesem gevorm in de afgelopen weken in het Hoeckse. Dus kunnen we de vorst van de komende nachten zonder kleerscheuren uitzitten. Hopelijk betekend dat niet dat we nu meer gas nodig hebben om ons huis een beetje op temperatuur te houden in het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

Is weer eens vroeg op omdat het zaterdag is in het Hoeckse de dag waar alles kan en niks zou moeten. Maar helaas is er nu we een gemeente zijn nog steeds geen meerderheid voor het open stellen van de winkels op zondag. Dus proppen we alles in die ene dag van het weekeind dat alles wel open is in het Hoeckse. Maar op die dag moet dan ook alle sportwedstrijden worden afgewerkt en dat is soms best veel voor een zaterdag. Die geen moment van rust lijkt te kenen en die ons laat rijden van de ene kant van het Hoeckse naar de andere kant en weer terug. Als trekvogels lijken we steeds weer een andere locatie te bevoorrechten om te verblijven. Met dien te verschillen dat wij deze trek elke zaterdagmorgen aanvangen om zaterdagavond weer terug te zijn op onze vertrouwde plek in het Hoeckse. Omdat we daar thuis horen en onze wortels hebben en waarvan we eigenlijk nooit meer weg zouden willen gaan. Iets wat niet te beschrijven is een plek die we kunnen vinden zonder de navigatie van onze mobiele telefoon. En plek die met de seizoenen lijkt te veranderen en ons daardoor maar blijft boeien die plek is voor ins het Hoeckse. Iedereen die probeert om ons daar weg te halen om ons ergens in een kooitje ten toon te stellen. Zal er vroeg of laat achter komen dat ons grote geluk niet in rijkdom en luxe zit maar in de weidsheid van het Hoeckse. Waar we tot bloei komen en waar we het beste lijken te gedijen met onze voeten in de klei. De zware Hoeckse klei die we op het water hebben verovert door het aanleggen van dijken. Diezelfde dijken brengen ons van a naar b en beschermen ons tegen het water. Zodat het Hoeckse de voeten droog weet te houden tijdens de stormen die we kennen in de winter.

Hoeckse vrijdag

Is wakker worden zonder sneeuw in het Hoeckse en een temperatuur net boven nul maar toch ijs op de ruit. En tot overmaat van ramp ook nog eens een uur later dan normaal omdat het later licht lijkt te zijn in het Hoeckse. Dan heeft haasten geen zin een omdat we al laat zijn en twee omdat we ook nog eens moeten schrappen. Als we dan eenmaal buiten zijn en de ruiten rondom ijsvrij hebben blijkt de auto ook te zijn stil gevallen. Opstarten wordt daarna ook nog een probleem omdat de auto in storing schiet iets met de emissie zorg ervoor dat de auto niet loopt. Maar ik ben al laat en wil niet nog meer tijd verliezen met een haperende auto in het Hoeckse. Toch maar eerst naar de dealer om de storing te laten uitlezen en wissen ook al kost dat weer geld. Met een gangetje van 40 door het Hoeckse met een constant stilvallende auto. Eenmaal aangekomen blijk ik niet gelijk aan de beurt te zijn en mag ik wachten aan een grote tafel en krijg een verse bak koffie. Meestal een teken dat het wel eventjes gaat duren in het Hoeckse en dat blijkt ook zo te zijn. Al met al dus ruim twee uur later op het werk door een storing in de computer van de auto die ik niet zelf kan verhelpen. Terwijl zelf mijn mobiele telefoon krachtiger is dan de speciale apparatuur van de dealer die de boardcomputer uit leest. En daar blijkt dan ook nog uit dat de boardcomputer wel iets registreert maar er vervolgens verder niets doet. Weer een manier waarop er data over mij wordt opgeslagen waarvan ik geen weet heb in het Hoeckse. Big data die er dan ook nog eens voor zorgt dat ik betaal aan de dealer voor het uitlezen van mijn data. Nu maar hopen dat op termijn het Hoeckse niet bezwijkt onder al deze data die vanmorgen zorg voor veel oponthoud.

Hoeckse donderdag

Is wakker worden met het idee dat het alleen maar slechter kan worden in het Hoeckse en of dat zo is zal blijken in de loop van de dag. Het is alvast geen Mooiweer als we vertrekken en onderweg lijken er toch weer meer mensen in een rijtje kunnen staan. Waardoor de rit door het Hoeckse vandaag een beetje stroperig verloopt en we dus meer tijd kwijt zijn. En ondanks dat die tijd niet verloren is krijgen we er wel een beetje de pest in. Waardoor we vandaag maar weinig geduld hebben en snel geïrriteerd zijn bij verkeerde handelingen van andere onderweg in het Hoeckse. Het zal daarbij geen verrassing zijn dat de meest rare en onervaren chauffeurs vandaag niet van hetzelfde geslacht zijn. En meer wil ik er niet over zeggen anders kan ik vanavond naar mijn warme maaltijd fluiten in het Hoeckse. Waar het gedurende de dag steeds meer gaat lijken op een zondvloed met al het water wat uit de hemel na beneden komt. Gelukkig zitten we binnen en hebben we er behalve een of twee lekkage weinig last van. En het Hoeckse loopt op deze manier weer wat van het te kort aan grondwater in zodat we ons beter kunnen wapenen tegen een droge zomer. Iets wat in de huidige klimaat wisselingen geen onmogelijke optie is voor het Hoeckse. Waar volgens de geleerde de winters nat zullen zijn en de zomers droog iets waar we mee zullen moeten leren leven. Gelukkig we in een natte winter ook minder gas nodig voor het verwarmen van onze huizen in het Hoeckse. Iets waarmee we ook de Groningers met hun hoofd boven de grond weten te houden. Alleen kost dit gebaar ons de komende jaren extra veel geld wat uit de lengte of uit de breedte moet komen. Wat voor de inwoners van het Hoeckse betekenen dat we meer molens en zonnepanelen moeten plaatsen.

Hoeckse woensdag

Is bijna verslapen in het Hoeckse en ook nog moeten tanken voor de reis naar het werk kan worden aangevangen. En als we dan staan te tanken blijkt het windje toch wel erg koud en willen we graag weer op weg. Onderweg redden we het deze morgen niet zonder onze ruitenwissers die dan ook weer niet op de hoogste stand. Als we dan door het verkeer in het Hoeckse onze bestemming hebben bereikt kunnen we droog naar kantoor. Waar het beneden tropisch is en boven een ouderwetse ijskast dus gewoon zoals altijd in het Hoeckse. Met dien verstanden dat we als we inmiddels geacclimatiseerd zijn er weinig meer aan de hand is. Waardoor het werk gewoon het tempo van een normale werkdag heeft in het Hoeckse. Vandaag hebben we dus gewoon net even wat meer tijd nodig voor de eerste karweien maar het tempo neemt snel toe. Ware het alleen maar omdat daardoor onze omgeving ook weer een beetje warmer aanvoelt. Nu maar hopen dat we het de gehele dag volhouden en genoeg energie voor dit tempo. Waarin het calorieën gebruik ook aan het stijgen is omdat we hard werken om de boel warm te houden. Daarmee lijkt een van de goede voornemens onverwacht toch tot uitvoer worden gebracht. Zouden we dan het gezond eten voorlopig nog even in de diepvries kunnen laten liggen in het Hoeckse. Want zeg nu zelf na een december maand is het toch moeilijk terug schakelen naar een somberder regime in het Hoeckse. Zeker met de gedachte van al dat lekkers nog in je achterhoofd als grote verleider in het Hoeckse. Maar niet al het vlees is zwak in het Hoeckse soms kunnen we ook best streng voor ons zelf zijn. Waarmee we ons dus ook luxe kunnen ontzeggen en de dag in het Hoeckse somber en simpel doorbrengen. Zonder dat dit ons echt heel veel moeite kost en wat ook nog een langere tijd vol te houden is in het Hoeckse.