Hoeckse

Hoeckse vrijdag

Is wakker worden in het Hoeckse met misschien wel de laatste kans om onze stem te laten horen over de herindeling. Met een rondrit in een bus door het Hoeckse moeten de Kamerleden gaan bepalen of dit wel of niet goed is. Nu is het bekend dat de aandacht spanne van deze Kamerleden niet echt groot is. Wat betekend dat zij bij het verlaten van Oud Beijerland al zijn vergeten dat er nog meer kernen zijn in het weidse van het Hoeckse. Voor Kamerleden is het Hoeckse dus al een grote gemeente die wordt bestuurd vanuit Oud-Beijerland. Ze hebben dus het idee dat er eigenlijk niets verandert en dat het rondritje door het Hoeckse begint en eindigt in Oud-Beijerland. Terwijl er vanmiddag een inspraak sessie staat geplant in het dorps huis van Strijen. Zullen de Kamerleden er dan ook nooit achter komen dat ze Oud-Beijerland allang achter zich hebben gelaten . Wat dus voor de meeste van ons betekend dat het wonnen in het Hoeckse op papier gewoon iets minder wordt dan het voorheen was. En dat er voor ambtenaren een perspectief is op een topsalaris door de schaal vergroting in het Hoeckse. De vraag wie er beter wordt van de herindeling is er een die door andere beantwoord zal moeten worden. Maar de kans dat we als burgers enige vorm van inspraak hebben in dit geheel is marginaal en dat betekend dat we niet veel te zeggen hebben. Nu maar hopen dat men heeft geleerd van andere eerdere samenvoegingen die geen positief resultaat hadden. Wie weet is het Hoeckse hierop een uitzondering tijd zal dat leren maar mochten er mensen zijn die een stem willen laten horen. Vanmiddag is er een kans om te spreken namens allen die de hoop al hebben laten varen omdat ze niet worden gehoord in het Hoeckse. Waar een stem in het weidse soms gewoon te ver weg is om gehoord te worden door anderen in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Was wakker worden met het idee dat de dag niet meer stuk kon in het Hoeckse waar we al vroeg klaar stonden voor de nieuwe dag. En omdat we zo vroeg waren hadden we geen haast om op pad te gaan immer er waren nog zeeën van tijd. Echter het Hoeckse heeft altijd wel een verrassing die onverwachts ergens uit de hoge hoed lijkt te komen. Dat bleek ook vanmorgen zo te zijn door een samenloop van omstandigheden die zich buiten het Hoeckse hadden voorgedaan. Bleek niet alleen het Hoecks maar ook de hele omgeving stil te staan. En of dit nu was door een stroomstoring of een ongeluk met een vrachtwagen vele van ons ondervonden er hinder van. Waardoor je bewegen van de ene naar de andere kant van het Hoeckse werd een opgave die niet altijd binnen de gestelde tijd kon. Waardoor sommige net iets te laat op hun bestemming kwamen en er discussie ontstond over hoe de tijd zou worden ingehaald. Immers een werkdag in het Hoeckse heeft een vast aantal uren die samen aan het einde van de week een werkweek vormen. Als hier vanaf geweken wordt dan is er dus geen volledige werkweek week en kan er dus niet worden gesproken over een volbrachte werkweek. Eigenlijk best raar aangezien de meeste van ons tijdens de rit naar het werk al bezig zijn met de werkdag en ons best doen om dingen anders in te delen. Dus ondanks dat we niet aanwezig zijn op de werkplek is er sprake van werk tijdens de rit door het Hoeckse. Ook al is het in dit geval meer tijdens het wachten op een paar meter voor je om weer vooruit te kunnen. Iets wat best rustgevend werkt op de vroege morgen in het Hoeckse met de blik op het weidse. Waar in deze maanden maar weinig waarneembaar is zelf geen vogel die in de vlucht op je voorruit een boodschap dropt in het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

En vanmorgen net op tijd wakker dus gelijk onder de douche en naar het werk al zat niet alles mee in het Hoeckse. Waar er altijd menen zijn die zich niet aan de maximale snelheid houden en je rechts en links voorbij komen als je dat wel doet. Of net voor je invoegen om toch nog even een paar meter verder naar voren stil te staan. En vervolgen opeens het licht hebben gezien en zelfs onder de maximale snelheid voor je rijden. Op een of andere manier ben ik dan blij dat ik deze fase al achter me heb gelaten ja ik ga ervan uit dat ik ook zo onrustig was. Want niemand in het Hoeckse is eigenlijk roomser dan de paus al zouden sommige dat best willen. Iedereen heeft wel eens een moment van zwakte waarbij de ruimte voor de voorganger wel erg aanlokkend lijkt te zijn. En omdat we nu eenmaal in het weidse van het Hoeckse wonen heeft niemand daar dan ook echt last van. Was het alleen maar omdat we alleen in de polder de frustratie er altijd uit kunnen gillen. Mede daardoor lijkt voor mensen van buiten dat je voor oer geluiden nog goed terecht kan in het Hoeckse. Waar de wind je altijd wel iets aanvoer wat over grote afstand mysterieus lijkt te klinken. Maar van dichtbij best wel veel worden bevat die we niet dagelijks gebruiken in ons vocabulaire in het Hoeckse. En die na het afleggen van een flinke afstand door het weidse landschap veel liefelijker voorkomen. Waardoor de lading en frustratie langzaam tot ontlading zijn gekomen in het Hoeckse. En uiteindelijk verstommen in de wind die zich tussen de bomen door over het achterliggende land verspreid. Niet dat we niet genieten van de vrijheid die dit ons bied echter de tijd is kort en er is nog zoveel moois wat we nog kunnen doen in het Hoeckse.

Hoeckse dinsdag

En op een of andere manier lijk ik wel wakker te worden met spierpijn deze morgen in het Hoeckse laat raden waarvan. Want ik dacht niet echt dat ik had lopen slepen met zware dingen tijdens mijn werkzame uren gisteren. Maar op een of andere manier is het onrustig zijn op weg naar het werk reden genoeg voor het lichaam deze simtonen te ontwikkelen. Niet iets wat de meeste inwoners associëren met lichamelijk arbeid die er toe doet op het eiland. Maar goed ons lichaam reageert daar heel anders op weten we nu we een dag verder zijn. En zeker als dan ook nog blijkt dat we qua weer niet echt een topdag hebben en dus in blijde verwachting zijn van de tropische dag morgen. Dit terwijl er inmiddels berichten zijn van mensen die buiten het Hoeckse vast zitten in een bergdorp door de vele sneeuw. Sommige hebben zelfs een glijbaan tussen het balkon en de kroeg gebouwd om zo de nodige antivries te hebben. Zouden we dan in het Hoeckse vanavond in aller haast een glijbaan aan de slootkant moeten bouwen voor de nodige verkoeling. Inmiddels zijn de bollen in het Hoeckse zo in de war dat we op veel plekken al narcissen hebben. Terwijl we normaal alleen maar een verdwaald ijsklokje zouden zien rond deze tijd. Dit opent ook gelijk weer mogelijkheden voor de boeren die het land al zouden kunnen bewerken. Echter we hebben nog een paar maanden met een r in de maand te goed in het Hoeckse. En dan wint het bijgeloof het altijd weer van het weerbericht voor de komende dagen. Niemand wil immer zijn gewas verliezen aan de vorst in het Hoeckse ook al zou het ook anders kunnen zijn. Maar oude boeren wijsheden winnen het altijd nog van het boeren verstand. Misschien komt er ooit een tijd dat we vroeger kunnen gaan zaaien maar voorlopig blijft alles bij het oude in het Hoeckse.

Hoeckse maandag

En eens te meer blijk even blijven liggen op maandag morgen niet het gewenste effect heeft in het Hoeckse. Waardoor we net even te laat uit bed weten te komen en daardoor met haast in de auto plaats nemen naar het werk in het Hoeckse. En of de duivel ermee speelt staat het dan ook nog vast voor de Reedijk door een ongeluk tussen Barendrecht en Hoogvliet. Iets wat je nu net niet kan hebben deze morgen en als dit een opmaat is tot de rest van de week in het Hoeckse. Dat kunnen we onze borst wel nat maken en hopen dat we er ongeschonden vanaf komen voor het komende weekeinde. Niet dat we bijgelovig zijn in het Hoeckse waar een groot gedeelte dan wel gelovig of goedgelovig is. Maar soms heb je een samenspel van dingen die je doen twijfelen aan de oprechtheid van de feiten die zich voor je ogen afspelen. Op zulke momenten kun je dan eigenlijk niets en niemand vertrouwen was het alleen maar omdat de lijn tussen schijn en werkelijkheid zo dun is. Gelukkig is er altijd wel een manier om te aarden in het Hoeckse was het alleen maar dat je de voeten in de klei kan zetten. Ook al is er weinig warmte in de klei echt koud voelt deze ook niet aan waardoor het een ontspannende ervaring. En dat is net wat we nodig hebben na zo’n slechte start als deze morgen in het Hoeckse. Waar de meeste van ons inmiddels weer overheen zijn door de werkzaamheden die we gedurende de dag hebben uitgevoerd. En daarmee zitten we dus eigenlijk gewoon weer op de automatische piloot voor de rest van de week. Waardoor de dagen voorbij vliegen en we meestal de volgende dag niet meer weten wat we gisteren hebben gedaan. Zodat elke morgen weer kan worden begonnen met een frisse blik in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse zondag

En van morgen werd ik wakker met een ijsbloem op het slaapkamer raam als bewijs voor de temperstuur gedurende de nacht in het Hoeckse. Waar we dan toch weer een dag doorbrengen met een beetje zon en weinig wind bij 3 graden in de morgen. Waardoor het met de gladheid best te doen was in het weidse van het Hoeckse vandaag. Maar wat doe je op een zondag in het Hoeckse ga je erop uit of breng je de dag door in huis bij de kachel. Zeker nu het lezen van een goed boek wordt gezien als een manier om langer en beter te kunnen leren. Want met het lezen van een boek zouden we beter begrijpen wat er in de tekst staat geschreven. Nu heb ik even gedacht van wie ik nu communicatie in de vorm van een langer tekst de gemeente, het rijk en de belastingdienst. En al deze drie staan nu niet echt bekend als organisatie die begrijpelijkheid hoog in het vaandel hebben staan. Zouden we er dan in het Hoeckse wel wijs aan doen om meer te gaan lezen om deze communicatie te kunnen begrijpen. Dat is een vraag die me vandaag wel eventjes bezig hield maar algauw op de achtergrond raakte toen de voorspellingen voor morgen kwamen. Want de kans op sneeuw morgen ochtend vroeg doet alle inwoners van het Hoeckse rennen naar de schuur of zolder. Om daar de slee op te zoeken en de ijzer van de slee uit het vet te halen zodat deze klaar is voor gebruik. Zodat de kinderen op de slee naar school kunnen morgen als moeders de vrouw daar ten minste de kracht nog voor heeft na vandaag. Want de laatste dag van het weekeinde is altijd toch weer een aanslag op het lichaam in het Hoeckse. Waar de kinderen zich meestal wel weten te vermaken maar soms om net iets meer aandacht vragen.

Hoeckse zaterdag

Vanmorgen op de eerste dag van het weekeinde is het bed een warme en goede manier om te genieten in het Hoeckse. Want op een of andere manier waren we dan toch wat gespannen de afgelopen week in het Hoeckse. En blijkt de storm toch nog een beetje in ons systeem te zitten waardoor we aan het bed gekluisterd lijken te zijn. Maar omdat we nu eenmaal vandaag alle boodschappen moeten doen voor de hele volgende week in het Hoeckse. Gaan we er dan toch weer uit om buiten ook de laatste om en weg gewaaide spullen te herstellen. En eenmaal op weg naar de supermarkt blijken we er toch redelijk goed vanaf te zijn gekomen. Een terug kerend thema die we de afgelopen week ook al een paar keer hebben gebruikt. Eenmaal in de supermarkt blijkt dat er toch weer een vertrouwd gezicht is overleden in het Hoeckse. En nadat we het afgelopen jaar al zoveel andere hebben zien gaan lijkt dit jaar ons weer een aantal markante mensen te kosten. Die behalve een onderdeel van het Hoeckse waren ook een onderdeel zullen blijven. Ook al is dit meer in herinnering van momenten samen of anekdotes uit vervlogen momenten in het Hoeckse. Gelukkig zijn deze herinneringen niet aan tijd gebonden zoals onze aanwezigheid er wel een is. En dat is iets wat op een gegeven moment tot nadenken stemt in het Hoeckse waar het weidse behalve vrijheid een opdracht heeft voor hen die achterblijven. Geniet van alles om je heen kijk vooruit en hou rekening met elkaar zelf in het weidse van het Hoeckse. Waar ons leven hoe kort of te kort dan ook altijd weer zorgt voor een bedragen aan de ontwikkeling van ons eiland. Waar je vrijheid niet alleen is gegeven om te verdwalen in de leegte maar een gids voor een stap richting harmonie in ons leven.

Hoeckse vrijdag

En vanmorgen leek gewoon blijven liggen de beste optie om de week af te sluiten in het Hoeckse waar alles weer een beetje is opgeschut. En omdat je nu eenmaal beter slaap in een pas opgeschut bed is eruit komen extra moeilijk. Ook als je gewoon op tijd wakker bent wil je niet gelijk buiten je bed staan en stil je het gewoon even uit. In de hoop dat het in de tussentijd net even iets warmer worm en het verschil tussen bed en de badkamer kleiner wordt. Maar als de temperatuur langzaam richting je gewenste temperatuur gaat weet je jezelf te onttrekken aan het dekbed. Om dan gauw onder de douche te springen en onze tocht door het Hoeckse aan te vangen op deze laatste dag van de week. Terwijl je overal nog dingen tegen komt die er niet horen door de storm van gisteren in het Hoeckse. Eenmaal op het werk is het opvallend rustig nu de wind is gaan liggen en heb je een dag om dingen weer op orde te krijgen. Vanuit het hele Hoeckse komen in de loop van de dag de verhalen los en dan blijkt dat kleine ongemakken tot grote irritatie kunnen leiden in het Hoeckse. Waar het komende weekeinde heel wat plooien moeten worden glad gestreken worden om alles weer op orde te krijgen. Gelukkig zijn er genoeg mensen die er de schouders onder willen zetten in deze bizarre tijden in het weidse van het Hoeckse. Waar de dagen voorbij gaan zonder dat we een echte notie hebben van het feit dat we midden in de winter zitten. Gelukkig voor de inwoners van Groningen die hierdoor nog even gespaard blijven van een volgende aardbeving. Maar ook goed voor de gemiddelde portemonnee in het Hoeckse die minder kwijt is aan energie kosten. Alleen jammer dat we het bespaarde geld uiteindelijk wel zullen verliezen aan hogere verzekeringspremies in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Vanmorgen dan toch de voorspelde storm die ons al vroeg buiten het bed krijgt in het Hoeckse waar de meeste van ons gewoon naar het werk gaat. En natuurlijk waait het hard maar in de loop van de morgen gaat het nog harder waaien in het Hoeckse. Waar op een gegeven moment zelf de vrachtwagens niet op hun wielen bleven staan. Op een gegeven moment werd zelfs de Haringvliet brug afgezet en ontstond er een verkeer infarct op het eiland. Niet veel later blijkt ook het pontje van Nieuw Beijerland moeite te hebben met de harde wind. Op een filmpje dat later op twitter verschijnt lijkt het pondje langs het Hoeckse te varen. Ook wat bomen op leeftijd moeten vandaag de vlag strijken en waaien soms met kluit en al om. Gelukkig blijven gewonden en sterfgevallen dan uit in het Hoeckse zonder kleerschuren komen we er niet af. Als het dat halverwege de middag rustig wordt kunnen we pas echt zien wat voor schade er is aangericht. En gelukkig is niet iedereen even hard getroffen in het weidse waar niet alle daken er hetzelfde uitzien als voor de storm. En is het aanzien van de straat of de polder in sommige gevallen ook niet meer hetzelfde. Het enige wat nu lijkt te tellen is onze zegeningen te tellen en te hopen dat we nu het ergste hebben gehad. Want veel van deze dagen kunnen we ook in het Hoeckse niet hebben als we een rustig jaar willen hebben. Nu is het pas de eerste maand van het nieuwe jaar maar toch hebben we toch al twee stormen achter de rug. Hopelijk komen we de rest van de maand door zonder te veel van hetzelfde zodat we de schade kunnen herstellen voor er een andere storm dag voor de deur staat. En het Hoeckse doet schudden ook zijn grondvesten iets wat we niet gewent zijn in het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

Na alles wat er gisteren over vanmorgen hadden gehoord wil je eigenlijk niet wakker worden en gewoon blijven liggen in het Hoeckse. Waar het dan wel hard waait en regent maar hoe erg het buiten is weten we pas na het openen van de gordijnen. Wat we daarom maar zolang mogelijk uitstellen om maar niet teleurgesteld te zijn met onze blik in het Hoeckse. Maar als het moment dat daar is blijk buiten maar weinig van de onheilspellende vooruitzichten uit te komen. Dat is dus een meevaller voor de meeste van ons die gauw de auto pakken naar ons werk. Onderweg krijgen we dan wel een mix van regen en hagel maar het echte koude weer blijf uit. Eenmaal op het werk blijk de kachel vannacht op 16 graden te zijn blijven hangen wat betekend dat het begin van de dag kou is in het Hoeckse. Maar als de temperatuur dan uiteindelijk weer boven de twintig graden is worden we alleen nog wat gehinderd door de harde wind. Die rond het kantoor en tegen het dak aan lijkt te beuken met als resultaat dat hier daar iets los laat en over het dak naar beneden glijd. Het Hoeckse heef gelukkig al heel wat doorstaan de afgelopen weken waardoor er eigenlijk niets meer los op het dak ligt. Ook de takken in de bomen lijken geen krimp meer te geven dus niet veel opstakels op de weg naar huis. En met een beetje geluk zijn we ook nog voor het donker in het Hoeckse en op tijd voor het warme eten. Wat deze keer een winterse maaltijd is omdat we ons moeten voorbereiden op de storm van morgen. Want we zijn dan wel aan het slechte weer ontsnapt in het Hoeckse gedurende de dag van vandaag. Maar morgen zullen we ervaren dat een winter storm in het Hoeckse er eentje is waar niet mee te spotten valt.