Hoeckse vrijdag

Op deze laatste dag van de week lijkt het even of we de dag droog door weten te komen in het Hoeckse maar schijn bedriegt. En dat niet alleen in het weer nee ook dit weekeinde zullen weer met moeite hebben met de te ontplooien activiteiten. Want de voortekenen zorgen er niet voor dat we vol verwachting zijn voor het weekeinde in het Hoeckse. Misschien omdat het vakantie is en de meeste nog weg zijn of het gebrek aan activiteiten op zondag. Nu blijft dat een twistpunt omdat er gedurende de dag samenkomsten zijn die we mogen bij wonen. Echter de moraal van het verhaal spreekt inmiddels niet iedereen meer aan in het Hoeckse. Waar met hogere verdiensten en het werken voor een groter bedrijf ook vrijheden met zich meebracht. Zodat de verplichting om op een bepaalde tijd op een bepaalde plek in het Hoeckse te zijn verdween. Omdat de baas zelf meestal ook niet meer tot een bepaalde gemeenschap hoorde in het Hoeckse. Of dat hiermee ook een gedeelte van de saamhorigheid weg is gevallen blijft de vraag. Want in het Hoeckse leven we nu eenmaal met elkaar en niet zonder elkaar. Iets wat hulp aan andere eerder stimuleert dan dat het helpen van anderen afbreekt. En wat zouden de meeste van ons moeten zonder de nieuwtjes uit het dorp en de plannen die worden gesmeed tijdens de koffie. Het echte ondernemen is namelijk niet iets wat je alleen doet maar een bezigheid die je samen onderneemt. Al was het alleen al omdat verdwalen echt een probleem kan zijn in het Hoeckse zeker nu ook langzaam de ANWB palen verdwijnen. Niet dat het bereik van de mobiele telefoon overal slecht is maar gewoon het veilige gevoel dat zo’n gele paal uitstraalt. Zeker in onzekere tijden waar het allemaal wat minder is en het geld duur is in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Lijkt er een te zijn als vele in het Hoeckse tot er op verschillen plekken binnen het Hoeckse steeds weer andere fenomenen gebeuren. Hierdoor kan je op de ene plek binnen een paar seconden tot op het bot nat regenen. Terwijl ergens anders de takken van de bomen waaien en het Hoeckse zich van zijn onstuimige kant laat zien. Maar nergens in het Hoeckse lijkt het zo te zijn als ergens anders wat het weidse lijkt te benadrukken. Het gevoel van vrijheid en niet gebonden zijn aan een plek of landschap onmetelijke zin in het leven. Dat leven heeft vandaag dan wel veel weg van een achtbaan maar eentje die je alleen of met meerderen kan betreden. Maar alles om je heen lijkt tijdens de rit steeds meer van het ruwe en ongetemde lost te laten. Waardoor je zelf niet lang kan achter blijven en alles laat gaan al was het maar voor de ervaring. Wat dan ook betekend dat deze rit je angsten en remmingen door elkaar schut. Waardoor er aan het einde van de rit een nieuwe manier van ervaren is die je nog meer kan laten genieten. Zodat het leven in het weidse van het Hoeckse weer een nieuwe impuls krijg die het weer spannend en onverwachts maakt. Met deze wetenschap kan je niet anders dan houden van wat het Hoeckse je voor de voeten werpt gedurende de rit. Zonder concessies te doen het leven in het Hoeckse proeven met de voor en tegens door elkaar heen. Zoek het beste lijkt het Hoeckse ons te willen vertellen zonder ons de weg er naartoe te willen onthullen. Want als we zelf opzoek gaan in het weidse van het Hoeckse zullen we voor menig verrassing komen staan zonder dat we ons daar bewust van zijn. En zo leren van het Hoeckse zonder dat het als leren aanvoelt op onze tochten door het weidse. Waar de meeste van ons nog geen derde van hebben gezien, simpel door de grootsheid die we daarvoor moeten doorkruisen. Eenmaal een aanzet gezet is er daarom geen weg terug omdat het begin zich oplost in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

Brengt met zich mee dat we kunnen terug kijken op een goed begin van de maand in het Hoeckse en even lijkt alles pees en vree. Maar de schijn bedriegt en alles is toch weer anders dan verwacht en het weidse lijkt op sommige punten te bekrompen voor woorden. Want nog steeds is er onder de oppervlakte een veenbrand die lijkt geblust te kunnen worden. En dat zorgt er dan toch voor de sommige mensen alles lijken te doen om hun zin door te drukken. Alsof het kinderen van de niet god zijn die op slinkse wijze het woord nemen voor anderen. En zo willen beslissen wat wel en niet goed is voor de beïnvloedbare geesten in het Hoeckse. Ze willen dus alleen maar wat goed is voor de gehele gemeenschap en dat is een verbod op het op treden van jebroer. En wanneer kun je dit soort zaken beter regelen in het Hoeckse dan in de zomervakantie als iedere ergens anders lijkt te zien. Zodat je deze beïnvloedbare geesten voor thuiskomst hebt kunnen behoeden voor het gevaar van het kind van de niet god. Want wat was ook alweer het top punt van naaste lieve een splinter verwijderen met een balk in je oog toch. En dan ook nog kijken of er niets in het andere oog zit als de andere wang wordt toegekeerd. Nee dat we in het Hoeckse niets over hebben voor de naaste mag dan niet algemeen worden erkent. De discussie over wat dan wel niet of wel goed is wordt niet gevoerd op basis van vooroordelen. Maar op een weidse vooruit ziende blik door het Hoeckse ongehinderd door invloeden van buitenaf. En daarom zal het Hoeckse waarschijnlijk niet worden opgezadeld met het stempel van ongeloof. Maar zegevieren als een solide en behouden gemeenschap die alles centraal beslist en regelt. Zonder invloeden van derden die geen kennis hebben van normen en waarden en overal tegen aan schoppen als dat kan.

Hoeckse dinsdag

En soms wil je niet meer maar dat schijnt de zon door het slaapkamer raam en brengt je op andere gedachten in het weidse van het Hoeckse. Als dan eenmaal de gordijnen zijn geopend lijkt het even of het geluk niet op kan vandaag. Met het weidse van het Hoeckse aan je voeten kan je weer nieuwe energie opdoen. Om daarna vol goede moed te beginnen aan de dag die zoals het zich laat aanzien weer een droge wordt. Wat dan ook gelijk voor extra bedrijvigheid zorgt want er zijn gewassen die alweer kunnen worden geoogst in het Hoeckse. Deze oogst lijkt de afgelopen wat nattere weken toch nog wat te zijn aangezet waardoor de kilo’s er aangevlogen lijken te zijn. Hierdoor pessimisme plaats voor een euforie van geluk omdat het allemaal niet zo slecht is als verwacht. Dat geld dan weer niet voor de statistieken over de afgelopen maand waaruit blijkt dat het een natte juli was. Iets wat we eigenlijk onderbewust allang wisten niet voor niets hebben we meer dan de helft van de weekenden kunnen afschrijven in het Hoeckse. Niet dat we daarmee de rest van de zomer ook gelijk maar even in de ijskast zetten. Want ook de laatste weken en de nazomer kunnen nog voor verrassingen zorgen in het Hoeckse. Het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat het zwembad op het recreatieoord ook na 1 september nog open is. Dus met de eerste dag van augustus alweer bijna achter ons weten we een ding zeker augustus is droog begonnen. En dat ook nog eens met een redelijke temperatuur en onder een goed gesternte in het Hoeckse. Met een beetje geluk komen de leeuwen vanavond boven het geluid van het affakkelen in Pernis uit. En weten ze met hun gebrul de regen voor nog een paar dagen uit het weidse van het Hoeckse te houden.

Hoeckse maandag

Soms heel soms twijfelt ook een inwoner van het Hoeckse wel eens aan de beslissingen die ver boven ons worden gemaakt. En die meestal niet uit pakken zoals we daar zelf over hadden gedacht in het Hoeckse. Of dit reëel is of slecht de moeder der gedachten is dan vaak nog onduidelijk maar vandaag liggen de wens en gedachte niet ver van elkaar. Alleen het tijdstip waarop deze lijnen bij elkaar komen in het Hoeckse liggen mijlen ver uit elkaar. Waardoor het weekeinde wisselvallig is geworden en de dag van vandaag eentje die door een ringetje te halen is. Hierdoor heb je soms wel een zwak moment een moment dat je wenst dat je de schaal de andere kant uit kan doen slaan. Op de momenten dat er weer eens een klein verschil zit tussen geluk en verdriet. Zoals een ieder soms wel eens een klein beetje geluk voor zichzelf of een ander zou willen. Echter kan dit soms het grotere plan in de weg zitten waardoor er een abnormaliteit zou kunnen ontstaan in het Hoeckse. Is wat we eigenlijk alleen kennen uit film of series op tv zou dan tot een parallelle werkelijkheid leiden. Iets wat zo wie zo vrij onopgemerkt zou kunnen gezien het weidse karakter van het Hoeckse. Maar wat buiten het Hoeckse zou leiden tot paniek en een massa hysterie vanwege het onbekende. En dat nog wel zonder dat er eventueel goed onderzoek naar is gedaan in het Hoeckse. Immers onbekend maakt onbemind. Een fenomeen wat in vroeger in het Hoeckse menig boerendochter deed smachten naar iemand van buiten. Gelukkig zijn die tijden inmiddels voorbij en hebben grote gedeelte van het eiland allerlei communicatie middelen naar gebieden buiten het Hoeckse. Echter geen van deze communicatie vormen hebben tot op het heden kunnen verklaren waarom het in het weekeinde altijd lijkt te regenen. En wie daartoe opdracht heeft gegeven in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse zondag

Zit eigenlijk overal tussen in vandaag in het weidse van het Hoeckse waar het gezegde Jantje huilt Jantje lacht wel heel dichtbij komt. Want op momenten lachen we en op andere momenten huilen we omdat er niets is wat kan voorspellen hoe de dag verloopt. Maar een ding is zeker vandaag is er meer was ontstaan dan op een normale doordeweekse dag in het Hoeckse. Waar normaal de lijnen op zaterdag vol hangen met de was of de witte was. Maar vandaag is al die was van gisteren er doorheen gegaan omdat we nu eenmaal niet nat door het leven kunnen gaan. Eenmaal weer droge kleren aan en vol goede moet naar buiten in het weidse van het Hoeckse. Om dan een kwartiertje later weer een stortbui op je dak te krijgen en het hele circus weer door te lopen. En omdat je nu eenmaal verwacht dat dit je niet nog eens gaat gebeuren in het Hoeckse ben je daarna pas na een uurtje aan de beurt. Maar een ding was zeker vandaag niets bleef ons bespaard maar op momenten werden we daarvoor gecompenseerd. Zodat de dag in het Hoeckse niet geheel verloren was en er momenten waren die we nog lang zullen herinneren. Want extremen dagen blijven nu eenmaal vlugger in ons geheugen hangen dan de gemiddelde dag. Waar de dag van vandaag in het weidse van het Hoeckse er eentje is die extreem onvoorspelbaar was. Eigenlijk was vandaag een spiegeling van het Hoeckse waar geen landschap hetzelfde is. En waar we zelf na jaren nog voor een verrassing komen te staan als we ons in onbekend gebied begeven. Want het weidse van het Hoeckse is groter dan een mensenleven lang is. Zodoende hebben we elke dag een nieuwe uitdaging zonder dat we daarvoor het eiland hoeven te verlaten. Alles wat we willen ontdekking ligt dus slechts een drempel verder in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

En het blijkt soms zo te zijn dat het weekeinde niet is van wat we ervan hebben verwacht gedurende de week in het Hoeckse. Waardoor het begin van het weekeinde je eigenlijk niet uit je bed doet springen om dingen te ondernemen. Maar net als gedurende de week heb je verplichtingen die ervoor zorgen dat je dan toch op een christelijke tijd het ben verlaat. Om het dan toch een vruchtbare dag te laten zijn plus het feit dat op zondag nu eenmaal alles dicht is in het Hoeckse. Dus met zijn alle op pad voor de boodschappen voor de komende week waarin we misschien wel weer betere dagen hebben. Die ons leven in het Hoeckse tot een feestje maken waarbij gelukkig niet iedereen is uitgenodigd. Want soms heb je nu eenmaal mensen waarmee de klik ver te zoeken is maar die lijken te willen spreken namens jouw. Zij zijn ervan overtuigd dat hun zienswijze die is van vele andere in hun omgeving. Het is dan alsof je slechthoren en slechtziend bent en dat andere namens jou beslissingen willen nemen. Zoals men wel eens een oud dametje wil helpen met oversteken, echter deze dame was net zelf aan de overkant gekomen. Maar soms ook goed bedoelde raad hoe iets zou moeten worden aangepakt in het Hoeckse. Zoals het perfecte recept voor seuters welke een delicatesse zijn in een gedeelte van het Hoeckse waar pootgoed drijft in de reuzel. Maar ook andere dingen zijn voor een andere interpretatie vatbaar maar worden gekoesterd op een communistische wijze. Waardoor het soms lijkt of het weidse wordt beteugeld en gebroken in handelbare behapbare stukken voor mini culture. Niet dat het enige kans van slagen heeft zonder veel en rug brekend werk. Wat de eerste jaren nog wel te doen is maar dan al gauw weer wordt opgegeven om weer een onderdeel te worden van het Hoeckse.

Hoeckse vrijdag

Deze morgen is het weer een feestje om in het Hoeckse wakker te worden alleen knaagt er wat van gisteren. Toen werd namelijk duidelijk dat er nog steeds mensen zijn die voor een ander willen beslissen wat goed of kwaad is. En daarmee zich boven de gemiddelde inwoner van het Hoeckse willen verheffen. Zij zijn de moraal ridders die het Hoeckse liever kwijt dan raak zou moeten zijn. De Don Quichot die ten strijde gaan gaat tegen de Oostmolen omdat dit nu eenmaal niet verantwoord aan het ideaal beeld. Deze duivelse constructie neemt immer de blik weg van de gebouwen die alle aandacht opeisen in het Hoeckse. De gebouwen die normaal de bliksem weg nemen en de inwoners beschermen tegen de verkeerde invloeden. En de plaats waar er wordt verteld over de macht van de duivel en alle macht die deze gebruikt voor zijn verleidingen. Dit wordt voor de gebruikers van de ruimte regelmatig herhaald om zeker te zijn dat het blijft hangen. En om er zeker van te zijn dat het alleen recht op dit karakter behouden blijft wordt er gestreden tegen gebruik door andere. Want zij die niet geloven zijn bezeten van de duivel maar nog niet verloren voor de eeuwigheid in het Hoeckse. Alleen dient de ongelovige worden geleidt naar het verlichte pad zonder bemoeienis van buitenaf. Dus nu er in het Hoeckse een andere groepering is die dit zelfde karakter inzet voor een parodie. Is het alsof er een knuppel in het hoenderhok is gegooid en komen er vragen naar het hoe en waarom. Want als blijkt dat er gesuggereerd wordt dat de duivel ook heeft gezorgd voor nageslacht. Is er stront aan de knikker en moet er worden verteld welke inpakt dit heeft zonder goede begeleiding. Op de jonge en onervaren hersenen van een feestje op het recreatieoord. Het Hoeckse heeft nu eenmaal veel jonge en on ervaren geesten op zoek naar een andere invulling van het leven in het weidse.

Hoeckse donderdag

Is er eentje die we als goed kunnen weg strepen met slechts een enkel buitje en verder droog in het Hoeckse en niet te warm. En als we dan buiten zijn valt op dat er toch nog wel veel wordt gefietst in het Hoeckse. En ondanks dat je eigenlijk je aandacht op de weg moet houden dwaal je op de vroege morgen ook wel eens af. Zoals je eenmaal op de fiets nooit zeker weet waar de weg vandaag naartoe zal lijden zeker als er overal wel iets moois te zien is. Zodat elke driesprong meer tijd in je hoofd nodig heeft dan werkelijke tijd eenmaal op de driesprong. Want elke richting voert je weer een stukje verder door het weidse van het Hoeckse. Alleen welke richting hangt samen met de beslissing die we nemen tijden onze tocht door het Hoeckse. Maar geen van de keuzes zijn onherroepelijk als deze eenmaal zijn gemaakt omdat sommige wegen zich elders weer kruisen. Zo kunnen dingen dus tijden de rit anders uitpakken als eerder gedacht in het Hoeckse. Zo zijn er op de route soms plekken waar je even stopt en gefascineerd raakt over het uitzicht of de geschiedenis. Maar soms is er ook een plek waar je even uitrust en wat te drinken neemt. Waar andere je aanschieten voor informatie of slechts een praatje pot over wat er te zien is in de buurt. Een andere keer rij je door een gesloten buurtschap waar je niemand tegen lijkt te komen. Maar waar de vergezichten je meetrekken in het weidse van het Hoeckse en al haar pracht. Op zulke momenten kan je haast niet anders dan verdrinken in de rust en gemoedelijkheid van het landschap. Dat zich altijd van de beste kant laat zien en het Hoeckse tot een unieke en must be bestemming maakt voor elke liefhebber op zoek naar vrijheid.

Hoeckse woensdag

Laat ons eens te meer zien dat er na regen zonneschijn komt in het weidse van het Hoeckse waar het dus goed toeven is. Alleen hebben we niet allemaal vakantie en sommige van ons brengen onze tijd door achter een bureau. Waar het altijd warmer lijkt dan buiten en waar de zon slecht beperkt door de ramen weet te komen. En als we dan een beetje tijd buiten doorbrengen blijken alle voor oordelen niet waar in het weidse van het Hoeckse. Zeker als het zonnetje zijn weg weet te vinden naar de stukjes huid die volgens kantoorregels ontbloot mogen zijn. En eenmaal de warmte te hebben gevoeld op die ontblote plekken is het moeilijk om weer naar binnen te gaan. Zeker als we de hele dag door de radio horen schalen dat het na vandaag alleen maar kouder wordt en de zon op de bon gaat. Maar toch laten we ons weer naar binnen lijden om de lijdensweg te volgen naar het einde van de werkzame dag in het Hoeckse. Want met warmer weer en de vakanties lijken sommige de mogelijkheid aan te pakken om even langs te wippen. Meestal voor een praatje pot maar soms om de volgorde in de rij te beïnvloeden want alles loopt nu eenmaal vertraging op in vakanties. Zeker als weer eens blijkt dat sommige te lijken wachten tot de vakantie om hun grieven te uiten waardoor er altijd een lawine van extra werk vrij komt. Iets waar je niet op rekkend in tijden van hitte en de daarbij behorende rokjes dagen in het Hoeckse. Waardoor het toch al moeilijk is om je gedachte bij het werkt te houden terwijl je ogen afdwalen in het weidse van het Hoeckse. Waar op warme dagen soms zoveel te genieten is dat het uiteindelijk voor een onverklaarbare kramp in de nek lijkt te lijden. En waar sommige schoonheid lijdt tot een toename van het aantal stomme die zoeken naar woorden maar er geen uit kunnen brengen. Waardoor gedachten verstommen en alles lijkt te verstillen in het weidse van het Hoeckse.