Hoeckse

Hoeckse donderdag

Heeft niet de gewenste verkoeling maar doet de landerijen van het Hoeckse gloeien de hitte zie je opstijgen tussen de gewassen. En in de thermiek boven de akkers zie je de buizerd dansen op de luchtstromen. De beloning voor deze dans met de elementen kan dan ook niet uitblijven en met een duikvlucht weet de buizerd een muis te vangen. Waardoor het maal voor vandaag weer zeker is gesteld iets wat niet voor iedereen geldt. Want voor de jacht naar een goede maaltijd is met deze temperatuur voor de gemiddelde inwoner van het Hoeckse een hele opgave. Gelukkig is er altijd nog de supermarkt of anders een scala aan afhaal restaurantjes. Hierdoor is het jacht instinkt echter wel op de achtergrond geraakt in het Hoeckse. Iets wat met de jaren zorgde voor het eten op de plank is ingeruild voor het koelvak. Hierdoor zijn sommige zelfs vergeten waar al het eten in de koelvakken vandaan komt. Want een biefstuk in een schaaltje ziet er toch heel anders uit dan de bovenbil van een rund. Voor sommige is het zo wie zo moeilijk om te begrijpen dat vlees van een levend en ademend beest uit het weidse van het Hoeckse. Het is ook moeilijk voor te stelen als je in de supermarkt een bakje met twee biefstukjes met kruide boter hebt gekocht. Zeker als je bedenkt dat het beest dus niet alleen uit biefstukjes bestaat en er ook nog andere vlees soorten zijn. Maar goed dat er nog mensen zijn die wel een gevarieerd dieet hebben. Waardoor ook de andere delen van het rund hun weg naar de maag vinden. Ook al is het vlees soms niet te duiden is als een onderdeel van een dier. Maar al het vlees wat we eten heeft meestal al een leven achter de rug in het wiedse van het Hoeckse. Waar de smaak en de structuur werden bepaald door alles wat er groeit en bloeit tijdens de verschillende jaargetijden.

Hoeckse woensdag

En het Hoeckse is tropisch voor de eerste keer van dit jaar en daardoor kreunt het en voelt het aan als een hete oven. Vandaag is het dus behelpen voor de inwoners van het Hoeckse en er is daardoor ook geen plekje aan het water meer te vinden. Op straat is het zelfs te warm om te fietsen of te lopen en in de supermarkt lijkt het wel een ijshal. En toch zijn er nog mensen die een activiteit ondernemen op het eiland. Of zich hebben laten verleiden om wat klusjes in en om het huis te doen en dan vraag je, je af of dat dit wel goed is. Want zelfs op kantoor met airco is het halverwege de middag niet meer te doen. De vochtigheid op kantoor doet alles plakkerig en nat aanvoelen en iedereen zou het liefst naar buiten willen. Want in je spijker broek en in je T-shirt is het bijna niet te doen het water loopt je over het voorhoofd. Wie heeft ooit bedacht dat een korte broek en slippers geen kledingkeuze voor op kantoor mag zijn. Heeft of nog nooit een dag op kantoor gewerkt of zijn kantoor diep onder de grond gesitueerd. Waar het naar het schijnt altijd een 10 graden koeler is als buiten boven de grond. Maar goed dat niemand het email adres van deze wijze man heeft anders zou zijn mailbox overlopen met deze dagen. En daar zouden ook een paar mails bij zitten die ik zou hebben verstuurd. Want ondanks dat ik het niet gauw te warm vindt vandaag had ik wel een korte broek en slippers naar het werk willen dragen. Of dat esthetisch verantwoord is laat ik aan de toeschouwers over die daar meer kijk op hebben. Want voor mij maakt het allemaal niet zoveel uit alles is geoorloofd om verkoeling te vinden in het Hoeckse.

Hoeckse dinsdag

Op deze dinsdag worden we op de proef gesteld want ondanks onze smeekbedes van de afgelopen weken in het Hoeckse. Nu het zo warm is beginnen we toch een beetje op te zien naar nog warmer weer. En dat is iets wat we enkele weken geleden niet voor mogelijk hebben gehouden in het Hoeckse. Waar het leven ondanks het warme weer door gaat en er ook gewerkt moet worden. En dat zijn door de warme dagen ook de eerste oogsten in het Hoeckse. Waar behalve de kersen, aardbeien, brammen en frambozen ook de eerste pruimen van de boom komen. Ondanks dat het midden op de dag toch wel erg warm is om te oogsten beginnen we vroeg. Maar de grote hoeveelheid rijp fruit wordt het toch werken tot na de middag. Maar de sfeer onderling is niet stuk te krijgen want de warmte verbindt. En het is een feest op de velden en boomgaarden van het Hoeckse waar elke oogst weer iets speciaals heeft. Alleen is het na twee weken in de aardbeien en de kersen wel moeilijk om er een paar naar binnen te werken. Ondanks dat er aan beide fruitsoorten weer andere goede eigenschappen worden toebedeeld. Dat valt pas echt op als de pluk dagen in de kersengaard weer daar zijn een er grote groepen mensen speciaal uit de stad komen om te plukken. De kisten gaan dan kist gewijs mee naar huis waar de oogst op verschillende manieren worden bewerkt. Vanuit het Hoeckse zelf is de belangstelling van de kersen plek niet echt groot of dat door de overvloed aan kersen komt is niet bekend. Het Hoeckse blijft nu eenmaal een gesloten bolwerk waar je niet zo gauw een verandering kan bewerkstelligen. Iets wat wordt aangemoedigd door de weidsheid van het Hoeckse waardoor grenzen stellen soms moeilijk is. Maar waar grenzeloosheid niet gewenst is maar gevreest.

Hoeckse maandag

Is de aanloop naar een mooie herinnering en tevens een terugblik op wat eens was in het Hoeckse. Want op de dag als deze is iedere jonge inwoner van het Hoeckse te vinden bij of op het water in of rond het Hoeckse. En soms lijkt het dan wel of elke jonge man de hele winter in de sportschool heeft doorgebracht. Terwijl al de jonge dames een strenge winter achter de rug hebben met weinig eten maar net genoeg om geen honger te hebben. Was er vroeger aan het begin van de zomer nogals eens sprake van nestvet tegenwoordig lijkt iedereen wel te voldoen aan het minimale vet percentage. Wat bij sommige jonge dames naar mijns inziens wel een onder dit getal lijkt te zijn. Iets wat in mijn tijd zeker niet het geval was een ieder at goed in de winter en dat was meestal goed zichtbaar aan het begin van de zomer. Maar gedurende de weken die volgde werd dat meestal nestjes verwerkt tijden het harde werk op het land. Nu is er aan het begin van de zomer in de Hoeckse geen babyvet meer om in te teren. Maar goed dat het werk op het land daarom de laatste jaren steeds minder zwaar is geworden. Anders hadden we de komende weken een probleem gehad in het Hoeckse. En was het werk op het land uitgedraaid op een uitputtingslag voor de jonge aanwas van het Hoeckse. Die zelfde aanwas rijdt nu schaars gekleed over de dijken en polderwegen op zoek naar verkoeling en plezier. Iets wat zelfs met deze temperaturen te vinden is in het weidse van het Hoeckse. Waar de oudere generatie inmiddels zijn plaats kent in de schaduw waar het goed toeven is. Door de constante stroom van jonge dames die op de fiets onderweg zijn naar hun favoriete plaatsen in het Hoeckse.

Hoeckse zondag

Is weer een zondag waaruit de beste herinneringen zijn opgebouwd en zonder deze zondag zou het Hoeckse niet voelen als het Hoeckse. Want het gevoel van het Hoeckse is het best te omschrijven als weids en oneindig mooi. Net zoals mijn dag in het Hoeckse gewekt rond zeven door de zon in mijn slaapkamer en na een bezoek aan de badkamer aan het ontbijt. Want zoals altijd wilde ik de beste plaats aan het water vandaag en dan moet je vroeg op pad. Om half acht al volop in de weer om er weer een mooie dag van te kunnen maken. Na alles te hebben gepakt is het dan om half negen tijd om te vertrekken en mijn plaatsje veilig te stellen. En ook al is het vroeg ik ben zeker niet de eerste aanwezige maar gelukkig gaan de andere bijna allemaal weer weg. Want eventjes lijkt het toch niet te worden wat het uiteindelijk wel was een mooie zomerse dag in het Hoeckse. Waar het dus even tijden de vroege uurtje wat mot regende waardoor alles een beetje verkoelde. Gelukkig was het uiteindelijk een klein buitje voor het stof in het Hoeckse. En niet veel later werd de dag de aanvang van een mooie nieuwe herinnering die ik zal koesteren. De zon laat van het begin tot het einde zijn warme over ons heen komen. En na twaalven was het feest kompleet toen het zelf even leek dat er niemand op vakantie was in het Hoeckse. Het strandje liep vol met badgasten die samen met mij ten volle hebben genoten van alles wat het Hoeckse te bieden heeft. En het beeld van zon, zand en water versterkt dit gevoel van genieten tot een ware belevenis. Deze belevenis voedt de herinnering naar dit mooie moment over vele jaren na nu. Als het opnieuw beleven niet meer tot de mogelijkheid behoort in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

Leert mij dat het Hoeckse toch niet zo leeg is als het gevoel dat je hebt na het lezen van het boek alleen op de wereld. Maar het scheelt wel als je op zaterdag boodschappen moet doen en er zijn geen lege schappen en geen rijen bij de kassa. En dan kan zelfs het boodschappen doen in de supermarkt lijden tot een geluk zalig gevoel van voldaanheid. Want je bent niet alleen in een record tempo door je boodschappenlijstje gegaan. Je hebt ook niet het gevoel dat je iemand genegeerd hebt tijdens het boodschappen doen. Al komt dat meer door het aantal mensen wat op vakantie is dan door dat ik attenter was en beter oplette. Nee geef mij maar een plekje in het Hoeckse tijdens de vakantie dat is het veiligste plekje wat ik kan krijgen. En in het weidse van het Hoeckse kan ik verdwalen in mijndromen en ideeën zonder iemand tot last te zijn. Tegelijkertijd kan ik ook nog herinneringen opslaan voor als het allemaal wat minder gaat. Want tijdens de zomervakantie stijgt de gemiddelde leeftijd met 100% procent, Waardoor ontkennen dat ouderdom met gebreken komt niet echt een afspiegeling is van de waarheid. Wat ook opvalt in het Hoeckse is dat veel ouderen op zichzelf zijn aangewezen. Indirect betekend dat ook dat er niemand is om boodschappen te doen want ook de hulp gaat een keer op vakantie. En omdat we het allemaal zo druk hebben begint vandaag dus ook de vasten tijd voor de ouderen . We hebben het immers allemaal druk en kunnen niet altijd tijd besteden aan dingen die niet zijn gepland. Immers we hebben ook onze rust nodig om bij te komen in het weekeinde. En we willen ook wels eens een weekendje zonder de kinderen voor ons zelfs. Niet te lang stilstaan bij wat anderen nodig zouden kunnen hebben maar eerst aan jezelf denken is de trend in het weidse Hoeckse.

Hoeckse vrijdag

Staat wederom voor een stralende dag waarop weer horde inwoners van het Hoeckse naar warmere oorden trekken. Maar tussendoor nog even een dag Binnenmaas mee pikken en in het zwembad is dan ook weer een drukte van jawel. En omdat ik eerst nog een paar uurtje heb gewerkt voor ik daar arriveerde was er maar weinig vrije ruimte op de ligweide. Na wat heen en weer lopen uiteindelijk een plek vlakbij het zwembad gevonden. En mij tussen twee belegen handdoeken neergevleid in afwachting van wat actie op de ligweide. Maar onder tussen genieten van de zon op mijn in en in witte lijf dat langzaam maar zeker rood kleurde. Het Hoeckse is deze middag bijna een klein paradijsje met alles wat mijn hartje begeert. Want voordat ik naar het zwembad ging had ik nog even aardbeien en kersen gehaald. Die ik nu in de zon langzaam maar zeker naar binnen wee te werken zonder de afgunst van andere te wekken. Maar dan uit het niets net binnen mijn gezichtsveld zie ik iets in mijn ooghoeken. Iets wat mijn zo rustige en ideale middagje in het zwembad in een keer verandert in een nare herinnering. Eentje die als een nare en onaangename herinnering op mijn netvlies zal blijven staat. En reden om s´nachts uit de slaap te geraken en daarna niet meer te kunnen inslapen. Maar wat heeft deze heftige reactie veroorzaak is bijna niet onder woorden te brengen maar dat ga ik toch proberen. In mijn zichtbeeld verscheen namelijk eerst een jonge dame me lang blond haar en een geweldig lichaam in een kobalt blauwe bikini. Die met zijde linten aan elkaar leek te zijn geregeld geen stukje teveel stof maar ook niets te weinig. Achter haar een jonge man die mijns inziens iets te lang op de sportschool had getraind. In een en nu komt het een minuscuul klein roze zwembroekje met een flamingo.

Hoeckse donderdag

Op deze zonnige maar niet al te warme dag in het Hoeckse staat er een straf windje dat ervoor zorgt dat het niet boven de twintig graden komt. En ondanks dat is het toch goed toeven in een beschutte tuin waar de warmte van de zon wel op kan lopen. Zo hoog dat je na een tijdje de verkoeling van de wind gaat opzoeken om een beetje af te koelen. Met het warme weer voor de deur wil je toch goed voorbereid zijn op de verhoogde temperatuur die wordt verspeld. Want we wachten inmiddels al een paar maanden op temperaturen boven de dertig graden. Ook al hebben we het al een paar dagen boven de dertig mogen ervaren. Maar goed dat er geen lijn op het weer in het Hoeckse te trekken is. Zodat we ons eerst kunnen richten op de dag van morgen die ons dichter bij het weekeinde brengt. Goed dat eigenlijk alles in het Hoeckse via een vast patroon loop en we niet echt uit de ban kunnen springen. En als goed bewijs voor het voorop gezette plan is de rij bij de Heinenoord tunnel die zich aan het einde van de middag weer vormde. Waardoor de reis naar huis weer tientallen minuten langer duurt. Het Hoeckse hersteld zich dus gouw na de leegloop van afgelopen weekeinde en we nemen dus weer plaats in de rij. Met uitzicht op de berm en de auto’s voor, opzij en achter je probeer je de tijd te doden. Want ondanks het geringe aanbod van verkeer lijkt er geen beweging in de rij voor me te zitten. En zo lijkt het lang gewenste moment van rust in het weidse van het Hoeckse vervlogen. Dan te bedenken dat ook het eten voor vanavond alweer een half uurtje op het gasstel staat. Maar ook deze avond zal ik het waarschijnlijk niet warm uit de pan op gediend krijgen.

Hoeckse woensdag

Laat ons eens te meer zien dat je het Hoeckse ook in en uit kan zonder daarvoor in een rij te hoeven staan. Want na een wat strubbelingen in het begin van deze week lijken er steeds meer mensen hun eerste vakantie te hebben geplant in deze weken. Waardoor het forensen tussen het Hoeckse en andere delen van het land een stuk eenvoudiger is geworden. Waardoor we in deze komende weken meer en langer kunnen genieten van het Hoeckse. Inplaats van de snelweg en de berm die we normaal in de file kunnen inspecteren door de lange tijd die we daar doorbrengen. Want behalve de tijd die we doorbrengen in het weidse van het Hoeckse doorbrengen. Brengen we de laatste maanden gemiddeld een zesde van de dag door met het stilstaan bij de uit of intocht van het Hoeckse. En omdat we gewoonte dieren zijn gaan we iedere morgen en middag op dezelfde tijd weg als de dag ervoor. Waardoor in dit ongemak geen verandering lijkt te komen en we deze gang nog maanden blijven maken. Tot op het moment dat we dan toch realiseren dat het zo niet langer kan en een beslissing nemen om tot verbering te komen. Maar welke beslissing dit ook is voor de andere in de lange rij in en uit het Hoeckse. Maakt dit geen wezenlijk verschil want die ene auto meer of minder in de rij lijkt geen effect te hebben. Maar toch is de rij door deze beslissing korter geworden als daarvoor het geval was. Dus is er wel degelijk een verschil maar dit wordt niet altijd zo ervaren door anderen. Zo lijkt het of we in een virtuele cirkel zitten terwijl dit in werkelijkheid toch anders in elkaar zit. Want in het weidse van het Hoeckse kan ook de eenling het verschil maken zonder dat andere dit in eerste instantie beseffen.

Hoeckse dinsdag

Staat voor verleiding want na een droge dag gisteren probeert het weer vandaag een spelletje te spelen met de inwoners van het Hoeckse. Want met een stralende zon lokt het ons naar buiten om als we eenmaal buiten zijn de sluizen van de hemel te openen. Om zo bakken met water op ons uit de storten zodat er geen ontsnappen aan is. En als er da toch iemand weer te ontsnappen wordt het ongenoegen geuit met een donderklap. Waarna het spel weer van voren af aan begint en we worden verleid om iets te ondernemen. Eigenlijk is het weer in het Hoeckse net als een mooie vrouw die je probeert te verleiden. En omdat soms zo geraffineerd gebeurt zijn de mannen van het Hoeckse en makkelijk prooi. Soms mag je het van een afstandje gadeslaan maar een andere keer ben je het leidend voorwerp. En mag je plaats nemen in een achtbaan van verleidingen en complimenten die geen einde lijkt te hebben. Als je als man heelhuids toch en achtbaan te weet te verlaten dan is dat meestal nadat je een belofte of een toezegging hebt gedaan. En ondanks dat we dus weten wat het doel is van deze Hoeckse verleidingstechniek ga we toch op in het spel. Al weten dat de uitkomst al vaststaat voor aanvaag van het spel en winnen not done is. Is ontsnappen voor de meeste van ons een opgave die meer nadelen als voordelen biedt. Gelukkig zit er in het voortraject meestal net genoeg ruimte om ons deel van het spel te spelen. Zodat de vraag of dat we zullen deelnemen aan dit spel tot op het moment van aanvang onduidelijk blijft. Wat zorgt voor een lichte spanning bij onze vrouwelijk wederhelft die dat niet in haar opzet had meegenomen. Zo blijft het leven en beleven in het weidse van het Hoeckse een belevenis die elke dag een ander beloop heeft.