Hoeckse zondag
Is weer een zondag waaruit de beste herinneringen zijn opgebouwd en zonder deze zondag zou het Hoeckse niet voelen als het Hoeckse. Want het gevoel van het Hoeckse is het best te omschrijven als weids en oneindig mooi. Net zoals mijn dag in het Hoeckse gewekt rond zeven door de zon in mijn slaapkamer en na een bezoek aan de badkamer aan het ontbijt. Want zoals altijd wilde ik de beste plaats aan het water vandaag en dan moet je vroeg op pad. Om half acht al volop in de weer om er weer een mooie dag van te kunnen maken. Na alles te hebben gepakt is het dan om half negen tijd om te vertrekken en mijn plaatsje veilig te stellen. En ook al is het vroeg ik ben zeker niet de eerste aanwezige maar gelukkig gaan de andere bijna allemaal weer weg. Want eventjes lijkt het toch niet te worden wat het uiteindelijk wel was een mooie zomerse dag in het Hoeckse. Waar het dus even tijden de vroege uurtje wat mot regende waardoor alles een beetje verkoelde. Gelukkig was het uiteindelijk een klein buitje voor het stof in het Hoeckse. En niet veel later werd de dag de aanvang van een mooie nieuwe herinnering die ik zal koesteren. De zon laat van het begin tot het einde zijn warme over ons heen komen. En na twaalven was het feest kompleet toen het zelf even leek dat er niemand op vakantie was in het Hoeckse. Het strandje liep vol met badgasten die samen met mij ten volle hebben genoten van alles wat het Hoeckse te bieden heeft. En het beeld van zon, zand en water versterkt dit gevoel van genieten tot een ware belevenis. Deze belevenis voedt de herinnering naar dit mooie moment over vele jaren na nu. Als het opnieuw beleven niet meer tot de mogelijkheid behoort in het weidse van het Hoeckse.