Hoeckse maandag
Is weer een nieuwe week in het Hoeckse een week waarin het bloeiweer voor het grootste deel van de week plaats maakt voor groeiweer. Acht waarom zouden we klagen over iets waarop we geen invloed kunnen uitoefenen als er nog zoveel dingen zijn waarop we wel invloed hebben. Maar waar we door laksheid geen invloed op hebben uitgeoefend toen het kon en waar we nu lijdzaam op toezien. Zo hebben we verzaakt om sommige dingen te behouden die goed waren en de vernieuwing aangepakt om andere dingen erdoor te drukken. Waar hebben we in de drang naar nieuwe dingen het oog op wat goed was verloren. Zo hebben mechanisatie de aanblik van het Hoeckse verandert, waar je vroeger nog hele volksstammen door het land zag lopen. Zie je nu een verdwaalde tractor met satelliet navigatie die het pad door de landerijen bepaald. Waren er vroeger nog kreken in het Hoeckse nu zijn het rechte vlieten zonder enige onderbreking. Ook de gezelligheid die het opnieuw straten van een straat in het dorp is weg. Nu worden de straten gelegd door een grote machine die de klinkers vanaf de rol in de straat legt. En die niet verlegen zit op een onderbreking voor een kopje koffie soms zelfs met een koek. Nee die ouderwetse gezelligheid heeft een prijs en die prijs zijn we niet meer bereid te betalen. Althans dat is wat ons wordt verteld en waar we langzaam in zijn gaan geloven. Maar zoals reeds aan het begin geopperd er zijn dus dingen waar we wel invloed op hebben, maar die we hebben laten versloffen. Want soms zijn de kosten van vooruitgang hoger dat wat we in geld kunnen uitdrukken. En zorgt de vooruitgang voor de leegloop van de dorpen, lege straten en is er sprake van doodse stilte op straat omdat er niemand meer aan het werk is. Terwijl er vroeger nog sprake was van werk verschaffing lijkt werken tegenwoorden tot iets te zijn verworden wat je beter niet in het Hoeckse kan doen.