Hoeckse zaterdag
En vanochtend dacht ik even dat ik wakker werd in het Hoeckse na een slaap van meerdere maanden en zo doende de zomer te hebben overgeslagen. Want toen ik de gordijnen open deed het uitzicht me denken aan een grijze en natte dag in oktober. Er was zelf geen indicatie die aangaf dat het beter zou worden gedurende dag in het weidse van het Hoeckse. Alle reden dus om de dag als een verloren dag te beschouwen en weer gauw onder de dekens te kruipen. Om zodoende door te slapen tot de volgende zonnige dag in het weidse van het Hoeckse. Waar we eigenlijk al een week tobben met het weer zonder dat een van de grootste problemen de droogte echt op te lossen. Eenmaal toch uit bed zit er niets anders op dan er toch maar wat te maken vandaag en alle pijlen op morgen te richten. Om zodoende toch nog een beetje weekeind te hebben in het Hoeckse waar we nog steeds lijken te moeten beregenen tegen de droogte. De droogte die nu dan toch ook zorgt dat de kersen en aardbeien kleiner zijn dan andere jaren. Wat nog eens bleek tijden mijn bezoek aan het enige kersenfeest wat het eiland rijk is. Daar werd ook de Hoeckse kersenkoningin voor dit jaar gekozen uit een aantal finalisten. Die eigenlijk ook een beetje hadden geleden onder de droogte en zodoende soms bijna uitgemergeld leken. Gelukkig lijken de fruitbomen wel redelijk goed door de late vorst periode te zijn gekomen. Zodat we misschien nog een paar onvergetelijke feestdagen te goed hebben in de nazomer in het Hoeckse. Waar we nu genoegen moeten nemen met grijze dagen met motregen die niet zorgen voor veel blije mensen op straat. Waar het soms wel lijkt of de zomervakantie al is begonnen en iedereen het eiland heeft verlaten. En via de buurtapp op de hoogte worden gehouden wat zich thuis lijkt af te spelen.