Hoeckse woensdag
Vanmorgen nog maar een keertje vroeg uit bed voor de goede vrede om het Hoeckse te doorkruisen naar het werk. Het werk dat eigenlijk het grootste gedeelte van week bepaald hoe je dag eruit ziet en dus wat je doet. Alsof we het grootste gedeelte van de week in een gouden kooitje zitten om mooi te kunnen zingen. Om daarna twee dagen van de vrijheid te mogen genieten en intussen ook nog moeten herstellen van alles wat je meemaakt. Want eenmaal weer ingezet tijdens de werkweek lijken mensen je te zijn als vrij wild wat geschoten kan worden. Niet dat je bij sommige bedrijven niet echt serieus wordt genomen maar waarom er vanuit gaan dat dit bij ieder bedrijf zo is. Wat resulteert in gespreken waar nog kop nog kont aan zit waardoor een antwoord uitblijft in het Hoeckse. Zo kan je op een goede dag drie keer worden gevraagd waarom je dat niet eerder hebt gezegd. Terwijl je de klant vandaag voor het eerst hebt gezien of gesproken zouden we dan alle helderziend moeten zijn. Want echt niet ieder bedrijf heeft een boek van Sinterklaas om te zien wie je bent en wat je hebt gedaan. Iets wat buiten het Hoeckse heel gewoon lijkt te zijn en dus ook tegen je wordt gebruikt. Dit terwijl de wedgever ons beschermt in dat soort gevallen lijken sommige te denken dat gegevens uit een verleden zonder toestemming kunnen worden gedeeld. Hierdoor kunnen dingen soms een beetje troebel worden waardoor dingen potentieel kunnen botsen. Gelukkig is de wetgever duidelijk zonder toestemming mogen dingen niet worden gebruikt en is de gebruiker altijd fout. Iets wat het komende jaar nog eens extra zal worden benadruk in en buiten het Hoeckse. Waardoor er opeens andere beroepen ontstaan in het Hoeckse medewerkers die zich alleen gaan bezighouden met het kijken naar welke gegevens wel en niet mogen worden gebruikt en gedeeld.