Hoeckse donderdag
En dat is wakker worden met een kater in het Hoeckse als je ervan bent overtuigd dat dit je laatste dag van de week is. Maar helaas je mag morgen nog een keer vroeg uit je bed om de werkweek af te maken. Terwijl het buiten steeds kouder wordt in het Hoeckse en je nu al voelt dat je lijf daar nog niet aan toe is. Het is alsof de warmte uit je lichaam vloeit om laat te maken voor pijntje en irritatie nog voor dat het echt koud wordt. De stimulans die we op een normale zonnige dag krijgen lijkt verloren te zijn in het weidse van het Hoeckse. Waar er dan nog wel bladeren aan sommige bomen zitten maar waar verder alles in de winterstand te zijn gegaan. Eigenlijk gaan we voorbij aan het feit dat vroeger de bladeren reeds lang voor de winter van de bomen waren maar nu tot soms halverwege december nog bladderen aan de bomen hangen. Niet zo gek dat sommige van ons denken dat we steeds dichter bij het einde der tijden komen. Waarbij de link tussen het hel vuur en de opwarming van de aarde een feitelijk feiten relaas is. Het Hoeckse is immers al eerder ontsnap aan een ramp die ernstige gevolgen had voor iedereen om ons heen. Eigenlijk is voor sommige het verhaal van de ark gelijk aan dat van het Hoeckse. Want tijdens de Sint-Elisabethsvloed van 1404 en 1421 liep heel Vlaanderen, Zeeland en Zuid Holland onder water. Echter het Hoeckse bleef als bij een wonder grotendeels gespaart. Terwijl het eiland van Dordrecht zijn achterland en daarmee zijn macht in de delta verloor. Het duurde daarna nog jaren voordat er wat groeide op de eens overstroomde land buiten het Hoeckse. In die jaren ontstond uiteindelijk ook de Biesbos met zijn wateren en kreken.