Hoeckse 2de pinksterdag

Vandaag tweede pinksterdag was het dan zover in de loop van de dag kwam de roparun door het Hoeckse, onderweg naar de finish.  Nadat ik gisteren had gezegd dat er tijdens de doortocht maar weinig gebeurde in het Hoeckse. Heb ik vandaag het woord bij dat daad gevoegd en een mooi plekje langs de weg, in de zon gevonden om het een en ander gade te slaan. Wat ten eerste op viel is dat verschillende teams behalve de uitdossing ook verschil hadden in de algemene uitrusting van auto tot busje en van camper tot toeringcar.  En dat alles trok als een spectaculair lint door het Hoeckse, eerst stond ik te kijken hoe ze me te gemoed kwamen later zat ik in een stoel in het zonnetje te kijken hoe ze voorbij kwamen. Terwijl ik ze op de rug keek tijdens het laatste deel dus het deel waar ik ze op de rug keek. Kwam ik tot de ontdekking dat je de mannen en de vrouwen toch vanachteren gezien, goed uit elkaar kon houden. Daarbij moet ik vermelden dat ik medelijden kreeg met sommige koersters die met hun deriere toch het zadel als een speld in de hooiberg lieten verdwijnen en soms kreten uitsloeg die niet voor de poes waren. Maar je wat wil je de dames waren al even onderweg en hebben dat schijnbaar net als mannen last van zadelpijn. Na iets meer dan een  uurtje waren de teams het Hoeckse weer uit op weg naar Rotterdam. Tijd om weer op huis aan te gaan, en wat schets mijn verbazing een bord van de Biwanto het evenement met een grandioos verleden, vindt plaats de eerste zaterdag van juni. Een loopevenement waar vroeger het Hoeckse voor uit liep en waar er geen mens meer in de dorpen was te vinden ze liepen immers de Biwanto. Of je nu wilde of niet de Biwanto was het grootste loopevenement van het Hoeckse. Met een veerdienst naar de antonipolder en honderden lopers die in etappes vertrokken van een overladen recreatieoord Binnenmaas maar op een of andere manier leeft het niet meer zo en zijn de aantallen van weleer niet meer de aantallen  van vandaag. Misschien dat het parkeergeld van het recreatieoord roet in het eten gegooid of we lopen er niet meer warm voor.