Hoeckse dinsdag
Heeft iets weg van een afscheid van dingen die eens waren in het weidse van het Hoeckse waar we wakker werden zonder de zon op het slaapkamerraam. Even was het bed en de dekens aantrekkelijker dan de frisse wind die je buiten leek te verwelkomen. Gelukkig hadden we vorige week nog besloten dat het wel iets minder kon dus klagen over de temperatuur kan nu echt niet. We moeten gewoon weer even wennen aan deze fase van de zomer in het weidse van het Hoeckse. Waar we nog steeds niet genoeg regen hebben gehad voor de uitgedroogde landerijen die nog niet een derde van het benodigde water hebben gehad. Uiteindelijk zal het uitbleven van regen weleens kunnen zorgen voor een lagere opbrengst van het land. Maar daarmee lopen we misschien voor op de feiten aangezien de echte zomer nog maar een paar dagen oud is. Iets wat we in gedachten moeten houden voor als de moed ons in de schoenen zou zakken in het weidse van het Hoeckse. Voor nu moeten we ons zien te behelpen met wat moedernatuur voor ons in petto heeft. En als we ons daarin kunnen vinden dan zal het beste ons toe komen. Echter mochten we zelf de hand willen hebben in wat er nog gaat komen kan dat onverwachts anders aflopen. Want niets is zo onstuimig als het weer in het Hoeckse en dat brengt met zich mee dat we ons daar in moeten schikken. Want ondanks de rampen die hadden kunnen plaats vinden hebben de inwoners van het Hoeckse het altijd kunnen overleven. Ook al waren er tijden die anders deden vermoeden hebben de wilskracht in combinatie met een nuchtere kijk op zaken tot opmerkelijke dingen geleid. Zo werd het Hoeckse van vandaag geschapen uit water met noeste arbeid door vrome monniken en landbouwers. Ze mende het water en schiepen land achter de dijken dat nu al jaren wordt bewerkt in het weidse van het Hoeckse.