Hoeckse dinsdag
Is en was een grijze dag die onder geen beding week van het niets zeggende grijze licht dat uit de hemel neer daalde op het Hoeckse. Ook al zou je alle kleur uit het Hoeckse hebben samengebracht op een grote berg dan zou het in het grijze licht van deze dinsdag allemaal grijs zijn geweest. Waardoor de dag ook door de miezer regen die de hele dag, viel eigenlijk gewoon een troosteloze dag was. En al is het altijd moeilijk je in te beelden hoe het leven buiten het Hoeckse is. Hopelijk is het leven niet zo grijs als deze dinsdag in het Hoeckse. Anders zou ik echt niet kunnen wennen aan een leven buiten het Hoeckse. Dat ondanks al zijn beperkingen niet echt grijs is vergeleken bij een dag als vandaag. De dag die in de boeken gaat als de dag dat de zon het Hoeckse een keertje niet kon vinden. Zodat het vlakke en de weidse van het Hoeckse even iets weg hadden van het grijze van het Roergebied. Dat jaren geleden gebukt ging onder een dikke laag smog door de vele grote staal fabrieken. Die door de kolen gestookte ijzerovens het complete gebiedt in een grijze niets ontziende wolk van stof en stoom zetten. Maar gelukkig hebben we in het Hoeckse bijna altijd een goede wind waardoor de industrie van Moerdijk en Pernis geen vaste factor hebben in de luchten van het Hoeckse. Eerder is het de fijnstof uit België die invloed heeft op de luchten in het Hoeckse of het woestijn zand uit de Sahara. Eigenlijk is het Hoeckse door de eeuwen heen een samensmelting geweest uit luchten vanuit verre landen en streken. Die samen zorgen voor het Hoeckse luchten die adembenemend zijn volgens de echte kenners en zijn tweede niet kent in de wereld. Behalve dan vandaag de enige dag van het jaar waarbij het Hoeckse licht het liet afweten.