Hoeckse donderdag
En als er een reden is om op een doordeweekse dag in het Hoeckse op je bed te blijven is dat tijdens een storm in het Hoeckse. Die de bomen doen kraken en de regen tegen de ramen smijt zodat er geen kans is dat je droog bij je auto komt. Dan maar een lange warme douche nemen om zo vast wat warmte in te kopen. De warmte die je normaal van de zon zou krijgen komt nu uit een warme douche. Die er ook gelijk voor zorg dat je eigenlijk gelijk weer terug in bed zou willen kruipen om al die warmte te koesteren. Terwijl de storm buiten voort raast en iedereen moeite lijkt te hebben om zich te verplaatsen. Zonder onderweg te worden gezandstraald door een lading herfst bladeren die door de wind worden meegevoerd. En soms lijken de bladeren gevolgd te worden door de tak waar ze oorspronkelijk aan hebben gehangen. Zit je dan eenmaal gehavend in je auto blijkt ook nog dat iedereen de dezelfde kant op te gaan in een slakke gang door het Hoeckse. In een rij waar geen einde aan lijkt te komen terwijl je door elkaar wordt geschut in je auto. Het is alsof de wind onze bolides als speeltjes beschouwt die door het weidse landschap worden geblazen. En tussen door dansen de bladeren die van de Hoeckse bomen zijn gekomen om ons heen. En als we dan later op de ochtend op het werk zijn veranderd het weer nogmaals en lijkt de zon het weer over te nemen. Alleen heeft iedereen tegen die tijd geen aandacht meer voor de warmte van de zon om dat de cv alweer op volle toeren warmte afgeeft in het Hoeckse. Waar we met enig geluk de eerste herfststorm hebben doorstaan zonder te veel schade maar met enige schrik in de benen. Omdat het nu eenmaal veel harder waait over de weidse vlakten in het Hoeckse.