Hoeckse donderdag
Eentje die eerst niet wilde vlotten maar uiteindelijk wel in een razend tempo door de ochtend rituelen ging in het Hoeckse. Waar alles alweer een beetje aan het wenen is aan wat de natuur ons in dit jaargetijde te bieden heeft. Want al denken we soms wel eens dat alles in het Hoeckse om zijn bewoners draait niets lijkt minder waar. De inwoners van het Hoeckse worden slechts geduld in het weidse en zijn geen wezenlijk onderdeel van. Ook al stonden er ooit inwoners aan het ontstaan inmiddels heeft het Hoeckse zich ontwikkeld tot een entiteit die zichzelf goed kan bedruipen. En eigenlijk best vooruit kan komen zonder te veel bemoeienis van buitenaf. Eigenlijk niet eens zo veel verschillend met de inwoners van het Hoeckse die zich het liefst ook met rust gelaten willen worden. En allergisch lijken te zijn voor bemoeienis van buitenaf en buitenstanders eigenlijk wanttrouwen en ze liever zien gaan. Al wil dit natuurlijk niet zeggen dat de inwoners van het Hoeckse wereld vreemd zijn. En niet open staan voor dingen van buiten of nieuwe dingen die van buiten komen. Nee uiteindelijk zijn alle dingen die leiden tot een beter en comfortabel leven op het eiland welkom. Zeker als deze een niet al te hoog prijskaartje hebben en geen wetenschappelijke benadering voor een goede werking. Nee gewoon eerlijk dingen of apparaten die zichzelf wijzen en bijdragen tot een hoger comfort voor zijn of haar gebruikers. Iets wat zichzelf wijs en zijn plaats in onze woonomgeving weet te veroveren zonder opdringend te zijn. Want als er een ding is waar we in het Hoeckse niet van houden is opdringende dingen en producten. Omdat we nu eenmaal hechten aan dingen die er allang zijn en waar we aan gewent zijn. Dingen die al bij ons in het Hoeckse zijn vanaf onze geboorte en soms zelfs heel ver daarvoor.