Hoeckse donderdag
Het is nog broos en bijna niet te geloven maar toch zit ik al heel de dag in de zon en lijkt het morgen weer zo´n dag te worden in het Hoeckse. Wel begin ik steeds meer gemorrel te horen in de straat en de buurman heeft het zelfs over het binnen houden van zijn dochters met dit weer. Hoe een mooie herinnering in de nazomer nog lelijk aan zijn einde kan komen dacht ik. Maar de grondslag van deze crue mededeling lag niet bij mijn omschrijving van deze zomer in deze blog. Maar bij het feit dat er een nieuw geruchtmakend verhaal zijn ronde doet in het Hoeckse. Hetzelfde verhaal wat in s´-Gravendeel tot een top aantal huwelijken lijkt te gaan leiden. En wat verklaart waarom er met de feestweek zoveel schaar geklede dames op de kermis waren in dat zelfde s´-Gravendeel. Nu wisten wel al wel dat er in het oude asielzoekers centrum 750 asielzoekers zouden worden opgevangen. Maar naar nu blijkt lijkt dit getal niet alleen juist is maar dat de demografie van de groep bestaat uit alleen mannen. Die gevlucht zijn uit een land waar niets mag en de vrouwen gesluierd rond lopen op straat. En dit omdat er bij een andere kleding keuze weleens tot een heel orthodoxe straf zou kunnen leiden. De vrouwen worden namelijk als slavin naar het front gevoerd of gestenigd. In het Hoeckse gaan dat soort straffen weer net iets te ver en ze worden daarom niet meer toegepast. Nu heb ik ook wel eens een dag waarop ik het vrouwelijk schoon liever achter het behang zou willen plakken maar stenigen gaat me dan net te ver. Al weten sommige vrouwen soms wel het bloed achter je nagels uit te halen. Soms heb je ze gewoon nodig, al was het alleen maar om weer eens met beide voeten op de grond te komen. Om zo gezegd weer eens te kunnen aarden waardoor alles weer een beetje in perspectief lijkt te komen.