Hoeckse donderdag
Is de dag dat we vieren dat we er nog zijn en onze eigen taal kunnen spreken zonder dat daar raar naar op gekeken wordt. Want het ideaal beeld van een harmonieuze samenleving in het Hoeckse is er een waar we zelf beslissen en bepalen. Een plek waar een ieder kan doen en laten wat hem goed dunkt zonder veroordeeld te worden. Al is dit laatste soms ook niet helemaal mogelijk omdat we toch regels hebben bedacht. Die regels hadden normaal door ons allemaal samen moeten worden bedacht en worden nageleefd. Alleen is er bij het bedenken van de regels dat anderen dat voor anderen konden denken waarna we zouden leven niets gevraagd aan de grootste groep mensen. Een klein groepje mensen dacht dat hun bagage ze instaat zou stellen voor andere te kunnen denken over de beste regels waarna wij alle konden leven. Hierdoor is een gedeelte van de samenhang die er was tijden de oorlog in het Hoeckse was verloren gegaan. Een minpuntje wat niet meer aan te passen is maar eentje waar we ons bij te hebben neergelegd. Nu we allemaal alweer een aantal jaren volgens de regels geleefd hebben, zijn de eerste scheurtje zichtbaar maar deze worden gepolderd. Hierdoor lijkt alles peace en vree en kunnen we met zijn allen nog door een deur. Op deze Bevrijdingsdag vieren we dus het feit dat we al deze tijd hebben kunnen leven met regels voor ons allemaal. Al is het niet zo dat we deze dag normaal met zijn alle kunnen vieren omdat de meeste bazen in het Hoeckse het nut van nog een extra vrije dag niet zien. Want als er niet wordt gewerkt dan is er ook geen winst te behalen. Dat de winst soms zit in het samenhorigheidsgevoel van de Bevrijdingsdag die we vandaag vieren in het Hoeckse. Ontgaat hen dan door een drang om te handelen naar eigen belang.