Hoeckse donderdag
Op deze donderdag lijkt het zonnetje het Hoeckse toch weer te hebben gevonden en is de kou voor vandaag weer uit de lucht. Ook konden we voor het eerst deze week weer eens zonder te veel oponthoud het Hoeckse doorkruisen. En de omgeving verkennen voor de komende paasdagen in het weidse van het Hoeckse. Waar zowaar meerdere activiteiten te bezoeken zijn zodat we niet twee van de drie dagen aan huis gekluisterd te zitten. Want ook al geeft het weidse de indruk van vrijheid er blijft een dag in de week waarop deze vrijheid op de proef wordt gesteld. Een dag waarop we overlevert zijn aan de wensen van andere dan die niets liever doen dan overdenken. Nu is het overdenken van je bezigheden van je activiteiten gedurende week geen foute bezigheid. Maar te veel nadenken is tegenstelling van het meest gebezigde moto pluk de dag. Iets waar niet veel mis mee is als je niet te ver naar voren wilt kijken en nooit achterom. Nu is achterom kijken meestal niet echt een pretje en te veel naar voren kan worden gezien als hypochondrisch. Want door ver vooruit te kijken kunnen we vergeten om vandaag te leven en te genieten. En genieten in het weidse van het hoeckse is iets wat veel voldoening kan geven voor later. Dus eigenlijk is nu leven en genieten ook vooruit kijken naar door het nu te beleven. Want wie bepaald nu echt hoelang we vooruit mogen kijken en welke garantie is af te geven op een lang leven. Als dit leven een samen voegsel is van voorzichtigheid en beperkingen die voor een langer bestaan. Het Hoeckse en zijn weidsheid bestaan al eeuwen zonder er te lang stil te blijven staan. Alles is in die eeuwen gekomen en gegaan zonder daar te veel sporen van achter te laten. Waardoor het Hoeckse er nog steeds weids en ongerept uitziet.