Hoeckse maandag
Is er een waar we langzaam klaar worden gestoomd voor kouder weer in het Hoeckse maar ondanks dat blijft het nog te doen. En voorlopig blijft het ook nog droog maar voor hoelang nog is de vraag die dan toch bij mij rond sluiert. Maar is dat niet de kat op het spek binden immers de wens is de moeder of vader van de gedachte. Met dit spreekwoord vertaald in gewone taal, zou zoiets zijn als je gelooft iets, omdat je wil dat het zo is. Nu speelt iedereen wel eens met zijn gedachte en hoop daarbij dat het de waarheid zal worden. Maar eigenlijk zou je volgens mij eigenlijk ook niet willen dat al je gedachten uitkomen. Want waar zouden we zijn als we allemaal genoeg geld hadden om het mooiste huis te kopen. Het Hoeckse zou vol staan met grote huizen op een nog groter perceel grond en van een weids vergezicht zou geen sprake meer zijn door de torentjes van diezelfde grote huizen. Ook zou er op elke hoek van de straat een pinautomaat staan die geld geven als je andere geld op is. En een file van bestelauto’s die de boodschappen aan huis bezorgen. Tevens zou in elke tuin een robot het gras maaien en een bordje staan hulpgevraagd. Want als iedereen het goed heeft is er niemand meer die goed wil doen. Wat erop neer komt dat we niet hoeven en zeker ook niet willen werken want het is niet noodzakelijk. Maar zou de zelfzorgzaamheid genoeg ontwikkeld om zelf te zorgen voor het eigen levensgeluk. Eigenlijk is er niets wat iemand voor je kan doen maar veel wat niet gedaan wordt. Hierdoor zou ondanks je geloof in iets omdat je wilt dat het zo is. In de realiteit iets zijn waarvan je hoopt dat het geen werkelijkheid zal worden. Omdat het je geluk zou beperken tot de hekken rond je eigen huis en thuis in het Hoeckse.