Hoeckse maandag
Op deze maandag heerst nog steeds een stilte die nog niet helemaal te plaatsen is en daarbij hebben we ook nog een minuut stilgestaan. Nu is het zo dat je in een minuut veel de revue kan laten passeren maar is dat echt iets wat je dan doet. Ben je niet nog steeds bezig hoe je jezelf kan beschermen tegen iets wat anderen je aan kunnen doen. In die ene minuut kan je nu net geen goed beeld krijgen van wat te doen en hoe je gevaar kan herkennen. Wat is nu echt de dreiging voor je in het Hoeckse, dat door zijn uitgestrektheid juist weinig plaatsen kent waar grote groepen samen komen. Hierdoor zou het Hoeckse als doelwit geen hoge cijfer scoren maar als schuilplaats, trainingskamp is het dan weer een beetje anders. Zo kan iemand door het Hoeckse reizen zonder ooit iemand tegen te komen of zelf zonder dat iemand je heeft gezien. En dat is niet alleen in de buitengebieden maar zeker ook rond en soms zelfs in de kernen. Hoe zit dat dan met mensen van buiten die andere ideeën omtrent onze samenleving hebben. Niet dat dit scenario nu opeens bovenkomt eigenlijk weten we dit eigenlijk al sedert enige jaren. Het is niet voor niets dat ondanks een batterij aan camera´s het Hoeckse machteloos staat tegen de inbraken van de afgelopen jaren. Waarbij de inbrekers zonder enige moeite met de buit het Hoeckse konden verlaten. Met dat in het achterhoofd ben ik dan ook wel een beetje bezorgt hoe we dit in de komende maanden goed gaan beheren. En ook al hebben we in het verleden veel moeite gehad om dingen te voorkomen en uitsluiten in het Hoeckse. Wordt nu volgens de bestuurders van de diverse kernen heel anders in het Hoeckse. Hopelijk hebben ze daar dan beter over nagedacht dan in het verleden zodat ik toch veilig kan blijven wonen in het Hoeckse.