Hoeckse maandag

Op deze maandag lijkt alles een beetje later opgang te komen want ook al zijn de vakanties voorbij het is nog stil op de weg in het Hoeckse. Wat betekend dat de rid door het weidse tocht vlugger verloopt dan gedacht bij aanvang. Het had namelijk ook gewoon druk kunnen zijn met de onvermijdelijke rijtje waarin we aansluiten. Maar vanochtend had het Hoeckse iets anders in gedachte en konden we gewoon door rijden op de vele polderwegen. Waar de eerste tekenen van het voorjaar het hoofd reeds boven de grond steken. En waar de eerste bomen enige tekens van bloei laten zien door het uitlopen van de takken. Die in de loop van deze of volgende maand de bloemen dragen die samengaan met de bloesem voor de nieuwe oogst. Maar met de zachte winter zullen we wel veel last hebben van ongedierte. Wat nu al duidelijk te zien is in de rozenstruiken die als je goed kijkt zijn bezaaid met luis. Terwijl er nog geen blad te zien is lijkt het of ze tegen de stam op naar boven lopen en er is nog geen blad te zien. Dat beloofd dan ook geen goed te doen aan de hoge verwachtingen die we voor de tuin hebben in het Hoeckse. Want niet is zo vervellend als een rozenstruik die geen rozen draagt doordat de luizen het blad hebben beschadigd. Iets wat niet goed toont en de groei van de knop negatief beïnvloeden zodat de echte pracht en praal uit blijft. Maar goed dat de zon deze middag ons afleid van het komende onheil voor onze tuin dit voorjaar. Gelukkig is het zonnetje zo fel dat we de warmte op onze huid voelen en dat is een waar genot. Iets waarbij we kunnen weg dromen in het weidse van het Hoeckse zonder ons schuldig te voelen.