Hoeckse vrijdag
Vanmorgen al ingesteld op regen zoals voorspeld voor het Hoeckse waar iedereen zich in het lot leek te vervullen. Maar buiten de miezerige regenbuitjes bleef het de hele dag gewoon droog maar wel een beetje fris voor de tijd van het jaar. Let op na een dag mooi weer wil ik al een beetje doen alsof de temperatuur in deze periode veel hoger hoort te zijn. Maar een feit is dat we het vorige jaar nog veel langer hebben moeten wachten op mooi weer. En daarbij was de eerste tropische dag toen ook nog een maand later in het weidse van het Hoeckse. Waar we natuurlijk genieten van elke dag mooi weer die we hebben en klagen over de mindere dagen. Die we dan ook nog eens goed bijhouden om te kunnen bewijzen dat het toch allemaal niet zo mooi was. Klagen over dat soort dingen lijkt ons scherp te houden en de moraal hoog zodat een ieder weet waar die aan toe is. Nu is er natuurlijk wat van te zeggen maar het meeste wordt gewoon niet gezegd. En wat overblijft zouden we eigenlijk niet moeten zeggen in het Hoeckse waar je kan verdwalen in de eenvoud. De eenvoud van dingen die ervoor zorgt dat we kunnen genieten van het weidse landschap en zijn doorkijkjes. En het gevoel van vrijheid als een algemeen goed ervaren met een recht op meer. Het Hoeckse zorgt ervoor dat we eigenlijk zouden moeten kunnen leven bij de dag maar door twijfel plannen we nog vooruit. Omdat loslaten nu eenmaal is onzekers heeft in het weidse land waar soms elk kader lijkt te ontbreken. Toch willen we het Hoeckse leren begrijpen zodat we nog beter kunnen ervaren en aarden in de Hoeckse klei. Die klei die aan de basis ligt van het ontstaan van het Hoeckse en die een onderdeel van haar schoonheid is.