Hoeckse vrijdag
Het is vrijdag de dag die alleen kan worden beschreven in superlatieven. Wakker worden met de zon op je gezicht is toch anders dan dat je wakker wordt met groeiweer. En dan het vooruitzicht van alle vrolijke, kleurig en zomers geklede mensen ingedachte. Kan zo’n vrijdag in het Hoeckse niet meer stuk en is het al vroeg tijd om op te staan en broodjes te smeren. Maar dan begint het pas echt, waar naar toe op een zonnedag in het Hoeckse gaan we naar het zwembad hutje mutje op het gras. Of pakken we de boot en gaan we vissen op het Hollandsdiep, wel onder de brug dan wel anders verbranden we nog voor de dobber in het water ligt. En om niet teveel tijd te verliezen forceer ik een beslissing waar ik dan hopelijk later geen spijt van zal krijgen. En omdat beslissen in het Hoeckse geen zaak is die normaal veel om handen heeft is de kogel door de kerk. En ga ik dan maar een stukje varen op het Hollandsdiep en zoek ik een plekje onder de haringvlietbrug met uitzicht op het strandje. En dat is alleen, voor als de vissen niet willen bijten en niet om het toch o zo vriendelijke uitzicht. En natuurlijk is het vanaf de vis stek onder de brug ook mogelijk, te zien of de bezoekers van het strand zich nu wel of niet goed insmeren. Want deze eerste zonnedag kan bij onvoldoende insmeren vanavond eindige in een pijnlijk op gezwollen huid. En dat zou omzet verlies betekenen op de terrassen en een piek bij de drogisterijen en apotheken. Maar ook voor niet zo vrolijke gezichten op zaterdagochtend na een nacht slecht slapen van die o zo brandende huid tijdens de nachtelijke uren.