Hoeckse vrijdag
Is het de hele dag wachten op het einde van de dag in het Hoeckse waar we allemaal een beetje koorts lijken te hebben. En wel ijskoorts een zieke die zich alleen lijkt te openbaren bij een aanhoudende vors periode in het Hoeckse. Ook al is het nog te vroeg voor lange tochten door het weidse landschap van het Hoeckse. Toch kunnen we de komende dagen op de ijzers doorbrengen en dat is dan hopelijk zonder te veel vallen en opstaan. Zeker is dat dit soort weekeinde in het weidse van het Hoeckse steeds zeldzamer lijken te worden. Nu de temperatuur ook in het Hoeckse steeds verder lijkt te stijgen door de globale opwarming. En omdat het buiten het Hoeckse nu eenmaal anders is dan op het eiland zelf zullen we daar aan moeten wennen. Het Hoeckse als een tropisch eiland is dan net een stap te ver denken we tenminste nu. Maar hoe kijken we daar tegen aan over enkele tientallen jaren is op dit moment nu onzeker in het Hoeckse. En wat zal de rol zijn van het Hoeckse in die op gewarmde omgeving is zelf als kijken naar een wit vel papier. Niet veel anders als het wit van het ijs op de sloten van het Hoeckse waar we dit weekeinde ons plezier op gaan beleven. Nu maar hopen dat er niet te veel mensen op hetzelfde idee komen zodat de ijsbanen meer lijken op een weiland vol makke schapen. Die allemaal tegelijk een stukje naar voren en achter lijken te gaan op de baan die is geveegd op het gladde ijs. Maar wat een lol zullen we dan toch beleven aan de anderen om ons heen die altijd weer onverwacht uit de hoek lijken te komen. Niet dat we dit weekeinde ons toespitsen op leed vermaak in het weidse van het Hoeckse. Maar vertier is nu eenmaal overal te vinden zelfs op de ijsbaan.