Hoeckse vrijdag
Na wat oponthoudt wisten we vandaag weer op tijd op ons werk te komen zonder eerst in de rij te hebben gestaan in het Hoeckse. Waar tegen de middag het zonnetje voor de eerste serre dag zorgde van het nieuwe jaar. En omdat het zonnetje alweer aan kracht heeft gewonnen was het aangenaam toeven in het zonnetje. Zo aangenaam dat we zelfs bijna de tijd vergaten waardoor de lunchpauze soms net iets te lang duurde. Want de wandeling door het weidse van het Hoeckse wordt altijd net iets langer als het weer mee zit. En zodoende hadden we niet door dat het weer in de vroege middag veranderde van zon naar bewolkt. Gelukkig waren we tegen die tijd allemaal alweer achter het bureau te vinden voor het laatste stukje van de week. Wat deze keer sneller leek te gaan door de warmte die we in het zonnetje hadden opgedaan. Iets wat normaal niet vaak voorkomt in deze periode van het jaar in het Hoeckse waar ook de els bloeit. Wat natuurlijk ook zorg dat sommige iets eerder last beginnen te krijgen van de pollen in de lucht. Maar omdat het ook normaal een onderdeel van de lente is voelen we ons wel positiever dan in een donkere wintermaand. Wie vandaag de dag nog somber door het Hoeckse wandelt moet wel een dag binnen achter de gordijnen gezeten. Iets wat eigenlijk maar heel zeldzaam is voor de gemiddelde inwoner van het Hoeckse die er namelijk opuit wil als dat kan. En op een dag als vandaag is dat iets wat we dan ook massaal lijken te willen doen waren het niet dat we moeten werken. Wat dan betekend dat we bijna niet kunnen wachten op het komende weekeinde waarbij we hopen op hetzelfde zonnetje als vandaag. Waarbij we langzaam weg leken te dromen bij wat er komen gaat dit weekeinde in het Hoeckse.