Hoeckse vrijdag
Staat op de drempel van een lang en hopelijk zonnige weekeinde een weekeinde waarin we alle sores van de afgelopen week van ons af kunnen zetten. Maar voor het zover is rest mij nog de blog van vandaag. En vandaag begint met vanmorgen toen ik al voor achten door het Hoeckse reed, waar de verschillende gewassen reeds boven het maaiveld stonden. Een duidelijk nieuw begin waar je maar weinig invloed op hebt. Want al zijn de velden eenmaal ingezaaid dan in het gewoon afwachten waar en wanneer het zaaigoed ontspruit. Eigenlijk is er maar bar weinig waar we echt invloed op hebben. Want als je alles in perspectief zet, is er eigenlijk niet veel waar je direct invloed op hebt. Alleen een heel kleinstukje waar jij in je werk of leven verantwoordelijk voor bent. En in dat stukje ben je of ontzetten goed of ben je toe veroordeeld omdat het nu eenmaal zo is. Toch hangt het ook af van hoe de omgeving is waar in je jou aandeel mag verwezenlijken. Binnen deze omgeving kan je omgeven zijn met mensen die niet nadenken maar napraten. Of deze vorm echt fout is kan je als denker soms niet echt pakken, maar het zet je tot nadenken. Daar ligt nu het grote verschil met de naprater deze heeft niets om over na te denken alleen grote oren om dingen op te pikken. Deze manier van informatie vergaren is niet altijd fout omdat het ook kan leiden tot aanpassen van denkbeelden. Maar wordt binnen het denkers gilde wel als irritant gezien omdat er niet wordt over nagedacht. Daarom is het soms moeilijk om te communiceren met mensen die niet op dezelfde lijn zitten. En dan hebben we het nog niet eens over samenwerken wat in dit geval een echte dooddoener kan zijn…