Hoeckse woensdag
Is er een met groeiweer en daar hadden we het weekeinde al een voorproefje van gehad in het Hoeckse. En ja al was het nog niet de warmste dag die ons staat te wachten het was wel genieten op het water. Ook al was er bijna geen wind toch was het aangenaam vertoeven op de wateren in het Hoeckse. Natuurlijk blijft het iets wat mij niet natuurlijk is want je bent toch wel erg gebonden aan het bootje. En was dat alleen maar omdat zwemmen naar de overkant altijd een slecht idee is en over water lopen kan er maar een. Dat weet ik nu zeker al moest ik dat wel met een nat pak bekopen maar ja proefondervindelijk was in deze de enige manier om het zeker te weten. Alle andere mythes omtrent water nimfen en zeemeerminnen zijn voor de volgende keer dat ik ga varen. Want de komen de dagen zal ik als vuurtoren fungeren langs de waterkant van het Hoeckse. Dit omdat ik ondanks alle waarschuwingen te spijt, me toch zo heb verbrand op het water dat ik nu vuurtoren rood bent. Maar ik blijf toch een fan van activiteiten op warme dagen, al was het alleen al voor alles wat je op zo’n dag weer meemaakt. Zo weet ik nu dat je kan zeilen zonder dat je daarvoor enige kleding nodig hebt. Wel was dat even wenen een boot met twee Adams en een Eva en geen camera team van het tv programma aan boord. Maar goed misschien had de windstilte meer met de kleding keuze te maken dan dat het een nieuwe trend in zeilen is. Verder heb ik me bij het in varen van de haven verbaast over het laveren van de zeilbootjes om de haven binnen te komen. En het taalgebruik aan boord als ze dan en waarschijnlijk niet voor de eerste keer, terug het water op moeten om dat ze het deze keer weer niet hebben gered.