Hoeckse woensdag
Is dan ook nog de dag na in het Hoeckse wat voor heel wat verwarring zorgt en opluchting bij anderen die toch thuis wakker worden. En eenmaal in de auto realiseer je dat het misschien maar weinig had gescheeld of je was buiten het Hoeckse wakker geworden. Zeker als je dan onderweg naar het werk wordt verrast door een A29 die naar twee kanten dicht lijkt te staan. Wat betekend dat het eerste deel van de dag in het teken staat van het je afvragen wat er gisteren nu allemaal is gebeurt. Want op een of andere manier heb je de hele nacht door ieder uur op het toilet doorgebracht. En omdat het een repeterende bezigheid was kon je deze op een gegeven moment zonder je ogen open te doen uitvoeren. Iets wat dan ook weer bijdraagt tot de staat waarin je vanmorgen wakker werd en de vraagtekens die daarbij horen. Ook de gedichten en de cadeaus zijn heel anders dan je in je herinneringen had opgeslagen. Even lijkt het om het Hoeckse een spelletje met je speelt en dat dit gewoon niet echt kan zijn. Het is zelf even zo dat er twijfel bestaat bij wat je om je heen waarneemt dingen lijken gewoon niet te kloppen. Totdat je dan uiteindelijk op kantoor komt waar alles weer in perspectief lijkt te komen. Het Hoeckse blijkt behalve wijds ook in staat is je te verrassen met dingen die eigenlijk niet kunnen. Zoals het in een jutte zak vanuit het Hoeckse mee te worden genomen naar Spanje. Of het feit dat als er de volgende dag niemand weg blijkt te zijn iedereen wel heel erg zoet moet zijn geweest. Terwijl je uit eigen ervaring weet dat er maar weinig mensen zijn die echt zoet uit de hoek kunnen komen. En omdat proeven niet altijd kan is het altijd afwachten wat je in je handen blijkt te hebben. Waardoor er achter vele voordeuren in het Hoeckse een andere sfeer heerst dan gisterenavond tijdens Sinterklaas.