Hoeckse woensdag
Op deze woensdag blijkt dan toch dat we het niet droog gaan houden in het Hoeckse en ondanks een redelijke temperatuur. Komt het vanmiddag toch met regelmaat uit de lucht gevallen, de regen waarvan we hoopten dat het nog even voorbij zou trekken. Want al kwamen we de regen deze zomer soms te kort nu lijkt eigenlijk elk buitje er eentje te veel. Niet dat we nu al beginnen met klagen over het weer. Maar het is eigenlijk meer iets van een andere mindset die ervoor zorgt dat je anders tegen dingen aankijkt. Alsof er een grijze dekken over je heen is gekomen die zorgt dat alles er net even anders uitziet of aanvoelt. En omdat we niet willen dat alles verandert lijkt elke verandering er nu een te veel. Zoals je kijkt naar dingen die op het punt staan te veranderen en die je eigenlijk met alle vezels in je lichaam zou willen behouden zoals ze nu zijn. Het ongrijpbare zomergeluk lijkt dan toch plaats te gaan maken voor winterse gelatenheid. Om dan over te gaan in een ongenaakbaar verlangen naar wat was in deze voor sommigen toch niet zo’n goede zomer. Niet dat het moeilijk is om negatief te kijken naar wat voorbij is. Maar positief vooruit kijken lijkt daarop dan weer als een berg die steeds maar hoger lijkt te worden. En die je dan ook nog gaat beklimmen op je All Stars terwijl je eigenlijk een paar wandel schoenen had moeten mee nemen. Nee er lijkt niets te zijn dat je in de zomer voorbereid op wat er na de zomer komen gaat. Maar omdat we ook een voorraad eten hebben kunnen leggen in de zomermaanden zouden we eigenlijk met een vertrouwt gevoel vooruit moeten kijken. Maar omdat we in de supermarkten eigenlijk geen verschil meer kennen tussen de zomer en de winter maanden. Is ook deze prikkel niet meer instaat ons door de winter te helpen.