Hoeckse woensdag
Staat voor regen, wind en het referendum wat vandaag dan uiteindelijk moet bepalen of we ons hebben laten ringeloren of niet. Maar voor dat het zover is en we weten wat de mening van de bewoners is hebben we nog wat geduld nodig. Gelukkig is er in de tussentijd nog genoeg te beleven in het weidse van het Hoeckse. Waar geen dag hetzelfde is en het uitzicht elke minuut wel een ander focus punt heeft. Eigenlijk kan een dag in het Hoeckse niet stuk zolang de elementen er hun gang kunnen gaan. Niet dat we de natuur zijn gang hebben laten gaan want het Hoeckse landschap is ontstaan door vele mensen handen. En er is eigenlijk weinig land te vinden dat niet gecultiveerd is toch lijkt alles op zijn plaats te vallen. Het mooiste compliment voor het eiland zou daarom zijn dat het werd uitgeroepen tot nationaal landschap. Al is er nog weinig natuurlijk beloop te vinden het geheel doet wel heel natuurlijk aan. Ook al is dit het resultaat van eeuwen noeste arbeid en veel doorzetting vermogen. Want door de eeuwen heen is ook het Hoeckse het slachtoffer geweest van natuurverschijnselen die er voor zorgde dat er opnieuw kon worden begonnen. Eigenlijk werd het Hoeckse dan weer een leeg canvas wat naar hartenlust kon worden ingedeeld. Naar de dan geldende trends en inzichten waardoor het eiland weer opnieuw werd uitgevonden. Gelukkig hebben de meeste van deze ingrepen in het landschap niet gezorgd voor een niet samenhangend geheel. Nee als er een ding kan worden gezegd over het lang gesterkte en verrassende landschap. Is dat het in zijn geheel een aangenaam en een geslaagd geheel is geworden. Waar veel mensen gelukkig en te vrede hun dagen kunnen doorbrengen die nooit duf en sloom zullen zijn. Het Hoeckse houd een ieder op scherp en zorg voor een bijzonder leefklimaat voor zijn vaste inwoners.